ตัวกรองผลการค้นหา
ธรรมจารี
หมายถึงน. ผู้ประพฤติธรรม. (ป. ธมฺมจารี; ส. ธรฺมจารินฺ).
วิหารธรรม
หมายถึง[วิหาระทำ] น. ธรรมประจำใจ.
ธรรมการย์
หมายถึงน. กิจอันเป็นธรรม, การกุศล, หน้าที่อันสมควร.
อุปริสัจ
หมายถึงน. ธรรมอันสูง. (ป. อุปริสจฺจ).
พื้นที่หน้าตัด
หมายถึงน. พื้นที่ตรงรอยตัดของแท่งวัตถุ.
ต้ำผาง
หมายถึงว. เสียงดังของวัตถุแบน ๆ ที่ตกลงหรือกระทบกัน.
นิยยานิก,นิยยานิก-
หมายถึง[นิยะยานิกะ-] (แบบ) ว. ที่นำออกไปจากทุกข์ เช่น นิยยานิกธรรม คือ ธรรมที่นำสัตว์ออกจากทุกข์. (ป., ส. นิรฺยาณิก).
สังเค็ด
หมายถึงน. ทานวัตถุมีตู้พระธรรมโต๊ะหมู่เป็นต้น ที่เจ้าภาพจัดถวายแก่สงฆ์หรือภิกษุผู้เทศน์หรือชักบังสุกุลในเวลาปลงศพ เรียกว่า เครื่องสังเค็ด.
นักธรรม
หมายถึงน. ผู้รู้ธรรม, ผู้สอบความรู้ธรรมได้ตามหลักสูตรที่กำหนดไว้ มี ๓ ชั้น คือ ชั้นตรี ชั้นโท ชั้นเอก; ฤษี.
ไตรรัตน์
หมายถึงน. แก้ว ๓ ประการ หมายถึง พระพุทธเจ้า เรียกว่า พุทธรัตนะ พระธรรม เรียกว่า ธรรมรัตนะ พระสงฆ์ เรียกว่า สังฆรัตนะ.
ธรรมบท
หมายถึงน. ข้อแห่งธรรม, ชื่อคาถาบาลีคัมภีร์หนึ่งในขุทกนิกาย.
มัททวะ
หมายถึงน. ความอ่อนโยน, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรม หรือ ราชธรรม).