ค้นเจอ 889 รายการ

หยิบยืม

หมายถึงก. ยืมสิ่งของบางอย่างที่พอหยิบได้.

ย่อมเยา

หมายถึงว. มีราคาถูก, มีราคาพอสมควร.

ราวกะ,ราวกับ

หมายถึงว. เช่นกับ, พอกับ, เช่น สวยราวกับนางฟ้า.

ปากว่ามือถึง

หมายถึง(สำ) ก. พอพูดก็ทำเลย.

กะเบ้อ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ผีเสื้อกลางวัน. (ดู ผีเสื้อ ๑).

ตาฟางไก่

หมายถึงน. ตาที่มองเห็นเฉพาะในเวลากลางวัน ในเวลากลางคืนมองอะไรไม่เห็น.

ผักชีโรยหน้า

หมายถึง(สำ) น. การทำความดีเพียงผิวเผิน.

ดาดฟ้า

หมายถึงน. พื้นราบตอนบนของเรือ, พื้นราบตอนบนสุดของอาคาร.

เรือโกลน

หมายถึง[-โกฺลน] น. เรือที่ทำจากซุง เพียงเปิดปีกเจียนหัวเจียนท้ายเป็นเลา ๆ พอให้มีลักษณะคล้ายเรือแต่ยังไม่ได้ขุด.

พอแย้มปากก็เห็นไรฟัน

หมายถึง(สำ) รู้ทันกัน, พออ้าปากก็เห็นลิ้นไก่ ก็ว่า.

ตีท้ายน้ำ

หมายถึง(สำ) ก. เข้าทำในตอนหลังหรือในระยะหลัง.

กะพร่องกะแพร่ง

หมายถึง[-พฺร่อง-แพฺร่ง] ว. ขาด ๆ วิ่น ๆ, มีบ้างขาดบ้าง, ไม่สมํ่าเสมอ; ไม่เต็มที่, ไม่ครบถ้วน, ไม่พอเพียง, (ตามที่คาดหมายไว้).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ