ผลการค้นหา

สมาน,สมาน-,สมาน-

หมายถึง[สะมานะ-, สะหฺมานนะ-] ว. เสมอกัน, เท่ากัน. (ป., ส.).

อน,อน-

หมายถึง[อะนะ-] เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. (ดู อ ๒ ประกอบ).

ตำแยตัวผู้,ตำแยแมว

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Acalypha indica L. ในวงศ์ Euphorbiaceae ลักษณะคล้ายตำแยแต่ไม่มีขน ถูกเข้าไม่คัน ใช้ทำยาได้, อเนกคุณ ก็เรียก.

วามน,วามน-

หมายถึง[วามะนะ-] น. คนเตี้ย, คนค่อม; ชื่อช้างประจำทิศใต้. ว. เตี้ย, สั้น, ค่อม. (ป., ส.).

นภ,นภ-

หมายถึง[นะพะ-, นบพะ-] น. ฟ้า, หาว, อากาศ. (ป., ส. นภ, นภสฺ).

ถีน,ถีน-

หมายถึง[ถีนะ-] (แบบ) น. ความง่วงเหงา, ความคร้านกาย. (ป.).

หีน,หีน-

หมายถึง[หีนะ-, หีนนะ-, ฮีนะ-] ว. เลว, ทราม, ตํ่าช้า. (ป., ส.).

เผน,เผน-

หมายถึง[เผนะ-] (แบบ) น. ฟอง (นํ้า). (ส.; ป. เผณ).

นร,นร-

หมายถึง[นอระ-] น. คน, ชาย, เพศหญิงใช้ว่า นรี หรือ นารี, นิยมใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น นรเทพ นรสิงห์. (ป., ส.).

กระแหน,-กระแหน

หมายถึง[-แหฺน] ใช้เข้าคู่กับคำ กระหนอ และ กระแหนะ เป็น กระหนอกระแหน และ กระแหนะกระแหน.

ศิลป์

หมายถึง[สิน] (กลอน) น. ศร เช่น งามเนตรดังเนตรมฤคมาศ งามขนงวงวาดดังคันศิลป์. (อิเหนา), พิศพักตร์ผ่องพักตร์ดั่งจันทร พิศขนงก่งงอนดั่งคันศิลป์. (รามเกียรติ์ ร. ๑).

หน้าเชิด

หมายถึงน. หน้าที่เงยขึ้น. ว. อาการที่คอตั้งเงยหน้าแสดงความเย่อหยิ่งหรือภาคภูมิใจเป็นต้น เช่น เขานั่งรถยนต์คันใหญ่ทำหน้าเชิด.