ตัวกรองผลการค้นหา
สิขรี
หมายถึง[-ขะรี] น. ภูเขา. (ป.; ส. ศิขรินฺ).
คัคนานต์
หมายถึง[คักคะนาน] (แบบ) น. ฟ้า. (ป., ส. คคน + อนฺต = สุดฟ้า).
ละว้อ,ละว้า,ละว้า
หมายถึงน. คนชาวเขาตอนเหนือประเทศไทยพวกหนึ่งในตระกูลมอญ-เขมร.
คัคนางค์
หมายถึง[คักคะนาง] (แบบ) น. ฟ้า. (ป., ส. คคน + องฺค = ส่วนแห่งฟ้า).
อฆะ
หมายถึง[อะคะ] น. อากาศ, ฟ้า. (ป.).
ละงิด
หมายถึงน. ฟ้า, ชั้นเทวดา. (ช.).
นภาลัย
หมายถึงน. ฟากฟ้า, กลางหาว. (ป.).
รู้หนเหนือหนใต้
หมายถึงก. รู้ทิศทาง, รู้จักหนทาง, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น เดี๋ยวนี้บ้านเมืองเปลี่ยนแปลงไปมากแล้วไม่รู้หนเหนือหนใต้, โดยปริยายหมายความว่า ไม่รู้เรื่อง เช่น ทำงานใหม่ ๆ ไม่รู้หนเหนือหนใต้, รู้เหนือรู้ใต้ ก็ว่า.
พายัพ
หมายถึงว. ตะวันตกเฉียงเหนือ. (ส. วายวฺย ว่า ของวายุ).
ขอก
หมายถึงน. เขต, แดน; (ถิ่น-พายัพ) ริม, ขอบ, เช่น ไปขอกฟ้า ว่า ไปริมฟ้า.
อีสาน
หมายถึงน. ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ. (ป. อีสาน; ส. อีศาน).
เลอลบ
หมายถึง(วรรณ) น. ผู้มีอำนาจเหนือผู้อื่น.