ผลการค้นหา

แช่งชักหักกระดูก

หมายถึงก. แช่งด่ามุ่งร้ายให้ผู้อื่นได้รับอันตรายอย่างร้ายแรง.

กำบด

หมายถึงก. บัง เช่น มีโลมกำบดบัง ปลายเท้า สองแฮ. (โชค-โบราณ).

เสาวภาคย์

หมายถึงน. ความสุขเกษม, ความเจริญ, โชคลาภ, ความสำเร็จ. (ส. เสาวภาคฺย; ป. โสภคฺค).

ประทุฐจิต

หมายถึง[ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.

อธรรม

หมายถึง[อะทำ] ว. ไม่เป็นธรรม, ไม่เที่ยงธรรม, ไม่ยุติธรรม. น. ความไม่มีธรรม, ความชั่วร้าย. (ส.).

ลม ๆ

หมายถึงว. ไม่เป็นแก่น, ไม่เป็นสาระ; อาการเป็นไปแห่งจิตในขณะหนึ่ง ๆ บางทีก็ดี บางทีก็ร้าย.

โฆรวิส

หมายถึง[โคระวิด] น. งูพิษ. ว. มีพิษร้าย. (ป.).

ลางสังหรณ์

หมายถึงน. ลางที่ดลใจทำให้เชื่อว่าอาจจะมีเหตุดีหรือเหตุร้ายเกิดขึ้น เช่น จิ้งจกตกมาตายต่อหน้า เชื่อว่าเป็นลางสังหรณ์จะทำให้เกิดเหตุร้าย.

รู้เท่าไม่ถึงการณ์

หมายถึงก. เขลา, คาดไม่ถึงว่าจะเกิดเหตุร้ายขึ้น, เช่น รับฝากของโจรไว้โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ว่าของนั้นเป็นของโจร.

ตายโหง

หมายถึงก. ตายผิดธรรมดาโดยอาการร้าย เช่น ถูกฆ่าตาย ตกนํ้าตาย.

ธงชัย

หมายถึงน. กาลโยคอย่างหนึ่งในโหราศาสตร์ คือ เวลาประกอบด้วยโชคคราวชนะเข้าไปถึงที่ซึ่งศัตรูจะตั้งอยู่ไม่ได้.

อัปภาคย์

หมายถึง[อับปะ-] ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย; ไม่มีดี เช่น จะดูดินฟ้าพนาวัน สารพันอัปภาคย์หลากลาง. (อิเหนา), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาภัพ เป็น อาภัพอัปภาคย์, อปภาคย์ ก็ว่า. (ส.).