ค้นเจอ 94 รายการ

เจ้าภาษี

หมายถึง(โบ) น. ผู้ผูกขาดตัดตอนจากรัฐบาลไปเรียกเก็บภาษีบางอย่างจากราษฎร.

เจ้ายศ

หมายถึงว. ถือยศถือศักดิ์.

เจ้าสำบัดสำนวน,เจ้าสำนวน

หมายถึงน. ผู้ใช้คารมพลิกแพลง.

เจ้าหน้า,เจ้าหน้าเจ้าตา

หมายถึงน. ผู้ชอบทำเอาหน้า, ผู้ชอบเสนอหน้าเข้าไปทำธุระให้คนอื่นโดยเขาไม่ได้ขอร้อง.

เจ้าหนี้

หมายถึงน. เจ้าของหนี้; ผู้ขายเชื่อหรือให้กู้ยืมทรัพย์แก่บุคคลซึ่งเรียกว่าลูกหนี้; (กฎ) บุคคลซึ่งมีมูลหนี้เหนือบุคคลอีกคนหนึ่งซึ่งเรียกว่าลูกหนี้ และมีสิทธิที่จะเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ได้.

เจ้าหลวง

หมายถึงน. เจ้าผู้ครองประเทศราชฝ่ายเหนือ.

เจ้าอธิการ

หมายถึงน. พระที่ดำรงตำแหน่งเป็นพระอุปัชฌาย์หรือเจ้าคณะตำบลซึ่งไม่มีสมณศักดิ์อย่างอื่น.

เจ้าข้า

หมายถึงว. คำของผู้น้อยรับคำของผู้ใหญ่; คำร้องบอกกล่าว.

เจ้าข้าวแดงแกงร้อน

หมายถึงน. ผู้มีบุญคุณที่เคยอุปการะเลี้ยงดูมา.

เจ้าคณะ

หมายถึงน. หัวหน้าคณะสงฆ์, คำเรียกตำแหน่งผู้ปกครองคณะสงฆ์ระดับตำบล อำเภอ จังหวัด และภาค เป็นต้น ว่า เจ้าคณะตำบล เจ้าคณะอำเภอ เจ้าคณะจังหวัด และเจ้าคณะภาคตามลำดับ.

เจ้าคารม

หมายถึงน. ผู้มีฝีปากคมคาย.

เจ้าที่

หมายถึงน. พระภูมิ, มักใช้เข้าคู่กันเป็น พระภูมิเจ้าที่.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ