ตัวกรองผลการค้นหา
เจ้าภาษี
หมายถึง(โบ) น. ผู้ผูกขาดตัดตอนจากรัฐบาลไปเรียกเก็บภาษีบางอย่างจากราษฎร.
เจ้ายศ
หมายถึงว. ถือยศถือศักดิ์.
เจ้าสำบัดสำนวน,เจ้าสำนวน
หมายถึงน. ผู้ใช้คารมพลิกแพลง.
เจ้าหน้า,เจ้าหน้าเจ้าตา
หมายถึงน. ผู้ชอบทำเอาหน้า, ผู้ชอบเสนอหน้าเข้าไปทำธุระให้คนอื่นโดยเขาไม่ได้ขอร้อง.
เจ้าหนี้
หมายถึงน. เจ้าของหนี้; ผู้ขายเชื่อหรือให้กู้ยืมทรัพย์แก่บุคคลซึ่งเรียกว่าลูกหนี้; (กฎ) บุคคลซึ่งมีมูลหนี้เหนือบุคคลอีกคนหนึ่งซึ่งเรียกว่าลูกหนี้ และมีสิทธิที่จะเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ได้.
เจ้าหลวง
หมายถึงน. เจ้าผู้ครองประเทศราชฝ่ายเหนือ.
เจ้าอธิการ
หมายถึงน. พระที่ดำรงตำแหน่งเป็นพระอุปัชฌาย์หรือเจ้าคณะตำบลซึ่งไม่มีสมณศักดิ์อย่างอื่น.
เจ้าข้า
หมายถึงว. คำของผู้น้อยรับคำของผู้ใหญ่; คำร้องบอกกล่าว.
เจ้าข้าวแดงแกงร้อน
หมายถึงน. ผู้มีบุญคุณที่เคยอุปการะเลี้ยงดูมา.
เจ้าคณะ
หมายถึงน. หัวหน้าคณะสงฆ์, คำเรียกตำแหน่งผู้ปกครองคณะสงฆ์ระดับตำบล อำเภอ จังหวัด และภาค เป็นต้น ว่า เจ้าคณะตำบล เจ้าคณะอำเภอ เจ้าคณะจังหวัด และเจ้าคณะภาคตามลำดับ.
เจ้าคารม
หมายถึงน. ผู้มีฝีปากคมคาย.
เจ้าที่
หมายถึงน. พระภูมิ, มักใช้เข้าคู่กันเป็น พระภูมิเจ้าที่.