ผลการค้นหา

ปริเวณ

หมายถึง[ปะริ-] น. บริเวณ. (ป.).

อุปรากร

หมายถึง[อุปะรากอน, อุบปะรากอน] น. ละครประเภทหนึ่ง มีดนตรีเป็นส่วนประกอบสำคัญ ดำเนินเรื่องด้วยการร้องเพลงผสมวงดุริยางค์. (อ. opera).

ปริพันธ์

หมายถึง[ปะริ-] ก. บริพันธ์. (ป.).

ปลาต

หมายถึง[ปะลาด] ก. หนีไป. (ป.).

ลูบหน้าปะจมูก

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรเด็ดขาดจริงจังลงไปไม่ได้ เพราะเกรงจะไปกระทบกระเทือนพวกพ้องเป็นต้น.

อุปทูต

หมายถึง[อุปะทูด, อุบปะทูด] น. ผู้รักษาการในตำแหน่งหรือรักษาการแทนหัวหน้าสถานเอกอัครราชทูตหรือหัวหน้าคณะผู้แทนทางการทูต; (โบ) ตำแหน่งรองจากราชทูต.

อุปเทศ

หมายถึง[อุปะเทด, อุบปะเทด] น. การชี้แจง, การสั่งสอน, การแนะนำ; คำสั่งสอน, คำชี้แจง, คำแนะนำ. ก. สอน, ชี้แจง, แนะนำ. (ส., ป. อุปเทส).

อุทัช

หมายถึงว. เกิดในนํ้า. (ป., ส. อุท + ช).

ปริต,ปริต-,ปริตตะ

หมายถึง[ปะริด, ปะริดตะ-] ว. น้อย. (ป. ปริตฺต; ส. ปรีตฺต).

อุตราษาฒ,อุตตราอาษาฒ,อุตตราสาฬหะ

หมายถึง[อุดตะราสาด, อุดตะราอาสาด, อุดตะราสานหะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๑ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปครุฑหรือช้างพัง, ดาวแตรงอน หรือ ดาวราชสีห์ตัวเมีย ก็เรียก. (ส. อุตฺตราษาฒ; ป. อุตฺตราสาฬฺห).

อุบัติ,อุบัติ-

หมายถึง[อุบัด, อุบัดติ-] น. การเกิดขึ้น, กำเนิด, การบังเกิด; รากเหง้า, เหตุ. ก. เกิด, เกิดขึ้น. (ป. อุปฺปตฺติ; ส. อุตฺปตฺติ).

ปริโภค

หมายถึง[ปะริโพก] ก. บริโภค. (ป.).