ผลการค้นหา

ขี้ฝิ่น

หมายถึงน. กากของฝิ่นที่สูบแล้ว, คนติดฝิ่น, ขี้ยา ก็เรียก.

ประพัด

หมายถึงน. กระพัด, สายรัดกูบบนหลังช้าง.

ชำงาย

หมายถึงว. ชาย, สาย, บ่าย, (ใช้แก่เวลา).

บัวขม

หมายถึงน. บัวสายพันธุ์หนึ่งในสกุล Nymphaea ดอกเล็ก สีขาว สายกินได้ หัวมีรสขม.

นิติการ

หมายถึงน. สายงานที่มีหน้าที่ปฏิบัติงานทางกฎหมาย.

ลูกกวิน

หมายถึงน. ห่วงร้อยสายรัดประคด, กระวิน หรือ ถวิน ก็ว่า.

หนุนเนื่อง

หมายถึงก. เพิ่มเติมเข้ามาไม่ขาดสาย เช่น กองทัพข้าศึกหนุนเนื่องเข้ามา.

เจ้าพายุ

หมายถึงน. ชื่อตะเกียงชนิดหนึ่งเมื่อเผาไส้แล้วสูบลมให้ดันนํ้ามันเป็นไอขึ้นไปเลี้ยงไส้ทำให้เกิดแสงสว่างนวลจ้า.

หมู

หมายถึง(ปาก) น. ใบพลูสดหั่นผสมฝิ่นแล้วนำมาสูบ.

ตกท้องช้าง

หมายถึงก. ลักษณะที่สายป่านว่าวเป็นต้นมีนํ้าหนักมากถ่วงลงเกินควร.

ธุรำ

หมายถึงน. สายเครื่องหมายวรรณะพราหมณ์ กษัตริย์ และแพศย์ สวมจากซ้ายไปขวา เรียกว่า สายธุรำ, ธุหรํ่ายัชโญปวีต หรือ สายมงคล ก็เรียก.

ยาสูบ

หมายถึงน. ยาสำหรับสูบ มีทั้งที่เป็นมวนและที่เป็นเส้นสำหรับสูบกล้อง; (กฎ) บุหรี่ซิกาแรต บุหรี่ซิการ์ บุหรี่อื่น ยาเส้นปรุง รวมตลอดถึงยาเคี้ยวด้วย.