ผลการค้นหา

ระโยง

หมายถึงน. สายโยงเสากระโดงเรือ.

สายเอก

หมายถึงน. สายสมอเรือสำเภา ทำด้วยเชือกเหนียวกว่าเชือกอื่น สำหรับลงสมอเมื่อพายุแรง; เรียกสายเครื่องดนตรีที่เป็นเสียงสูงว่า สายเอก, ส่วนสายที่มีเสียงรองลงมาเรียกว่า สายทุ้ม.

ขึ้นสาย

หมายถึงก. เทียบเสียงเครื่องดนตรีที่มีสาย.

เรี่ยว

หมายถึงน. แรง, กำลัง; เรียกสายนํ้าที่ไหลเชี่ยวแรง.

อุทกธาร,อุทกธารา

หมายถึงน. สายนํ้า, ท่อนํ้า. (ป., ส.).

ชิยา

หมายถึงน. สายธนู. (ป.; ส. ชฺยา).

สายมงคล

หมายถึงน. สายธุรำของพราหมณ์, ยัชโญปวีต ก็เรียก.

สายโยก

หมายถึงน. สายถลกบาตรสำหรับคล้องที่ไหล่.

รัชชุ

หมายถึง[รัด-] น. สาย, เชือก. (ป., ส.).

ลูกหนู

หมายถึงน. ดอกไม้ไฟที่จุดให้แล่นไปตามสายลวด.

เชี่ยว

หมายถึงว. อาการที่สายนํ้าไหลแรง เรียกว่า นํ้าไหลเชี่ยว.

แขน

หมายถึงน. เรียกสายเสื้อชั้นในของผู้หญิง.