ผลการค้นหา

ปริหาน

หมายถึง[ปะริ-] น. ความเสื่อมรอบ, ความเสื่อมทั่วไป. (ป.).

ปริภุญช์

หมายถึง[ปะริพุน] ก. กิน. (ป., ส.).

รึกต์

หมายถึงว. ว่าง, เปล่า. (ส. ริกฺต; ป. ริตฺต).

บริมาส

หมายถึง[บอริมาด] น. พระจันทร์เต็มดวง.

ปริคณห์

หมายถึง[ปะริคน] น. บริคณห์. (ป. ปริคหณ).

ปริปันถ์

หมายถึง[ปะริ-] น. อันตราย, อันตรายในทางเปลี่ยว. (ป., ส.).

อุปริ

หมายถึง[อุปะริ, อุบปะริ] คำประกอบหน้าศัพท์ภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า เบื้องบน ข้างบน. (ป., ส.).

ธริษตรี,ธเรษตรี

หมายถึง[ทะริดตฺรี, ทะเรดตฺรี] (แบบ; กลอน) น. โลก, แผ่นดิน, เช่น ผู้ทรงจักรคทาธริษตรี. (สมุทรโฆษ). (ส. ธริตฺรี).

เทพบริษัท

หมายถึง[เทบบอริสัด] น. พวกเทวดา. (ส.).

ปริตโตทก

หมายถึง[ปะริดโตทก] น. นํ้าพระปริตร, นํ้าพระพุทธมนต์. (ป.).

ปริโยสาน

หมายถึง[ปะริ-] น. ที่สุดลงโดยรอบ (หมายความว่า ที่สุดหรือจบลงอย่างบริบูรณ์แล้ว), จบ. (ป.).

เสาหฤท

หมายถึง[-หะริด] น. เพื่อน, ผู้มีใจดี. (ส. เสาหฺฤท).