ตัวกรองผลการค้นหา
ทึม,ทึม,ทึม ๆ
หมายถึงว. ครึ้ม, มัวซัว, เช่น ท้องฟ้าทึม สีทึม ๆ.
กลางหาว
หมายถึงน. กลางแจ้ง เช่น รองนํ้าฝนกลางหาว, บนฟ้า เช่น เครื่องบินรบกันกลางหาว.
กระยาหงัน
หมายถึงน. วิมาน, สวรรค์ชั้นฟ้า, เช่น อวยชัยให้พรแล้วเทวัญ กลับคืนกระยาหงันชั้นฟ้า. (อิเหนา). (ม. กะยางัน ว่า สวรรค์, ที่อยู่ของเทวดา).
บรัศว์
หมายถึง[บะหฺรัด] น. ข้าง, สีข้าง; ฟ้าดิน. (ส. ปารฺศฺว; ป. ปสฺส).
กระซ่าง
หมายถึง(โบ) ว. กระจ่าง เช่น กระซ่างฟ้าเห็นกัน. (ม. คำหลวง สักบรรพ), กระช่าง ก็ว่า.
อันตลิกขะ
หมายถึง[อันตะลิกขะ] น. ท้องฟ้า, กลางหาว. (ป.; ส. อนฺตริกฺษ).
ทะยาน
หมายถึงก. เผ่นขึ้นไป เช่น เครื่องบินทะยานขึ้นสู่ฟ้า, โผนเข้าใส่ เช่น ทะยานเข้าสู้.
นภมณฑล
หมายถึง[นบพะมนทน] น. ท้องฟ้า. (ส. นโภมณฺฑล).
สภาว,สภาว-,สภาวะ
หมายถึง[สะพาวะ-] น. สภาพ เช่น สภาวะดินฟ้าอากาศ. (ป.).
นภวิถี
หมายถึง[นะพะ-] น. ทางฟ้า คือ วิถีโคจรแห่งตะวัน. (ส. นโภวิถี).
ไถ
หมายถึงน. ชื่อหมู่ดาวฤกษ์ ซึ่งปรากฏเด่นชัดบนท้องฟ้า.
ตะวันขึ้น
หมายถึงก. ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า, ตรงข้ามกับ ตะวันตก.