ผลการค้นหา

ธริษตรี,ธเรษตรี

หมายถึง[ทะริดตฺรี, ทะเรดตฺรี] (แบบ; กลอน) น. โลก, แผ่นดิน, เช่น ผู้ทรงจักรคทาธริษตรี. (สมุทรโฆษ). (ส. ธริตฺรี).

ปริยัติ

หมายถึง[ปะริยัด] น. การเล่าเรียนพระไตรปิฎก. (ป. ปริยตฺติ).

บริกัป

หมายถึง[บอริกับ] (แบบ) น. ความตรึก, ความดำริ, การกำหนด. (ป. ปริกปฺป; ส. ปริกลฺป).

ฤทธิ์

หมายถึง[ริด] น. อำนาจศักดิ์สิทธิ์, แรงอำนาจ, เช่น เทวดามีฤทธิ์. (ส.; ป. อิทฺธิ).

สก,สก-,สก-

หมายถึง[สะกะ-] ว. ของตน. (ป.; ส. สฺวก).

ปริภัณฑ์

หมายถึง[ปะริพัน] น. บริภัณฑ์.

ปริพันธ์

หมายถึง[ปะริ-] ก. บริพันธ์. (ป.).

ปริเวณ

หมายถึง[ปะริ-] น. บริเวณ. (ป.).

ปริตยาค

หมายถึง[ปะริดตะยาก] (แบบ) ก. บริจาค. (ส. ปริตฺยาค; ป. ปริจฺจาค).

ปริษการ

หมายถึง[ปะริดสะกาน] น. บริขาร. (ส. ปริษฺการ; ป. ปริกฺขาร).

คริสตกาล

หมายถึงน. สมัยเมื่อพระเยซูยังมีพระชนม์อยู่.

ราคจริต

หมายถึงน. แนวโน้มไปในทางกำหนัดยินดีในกามารมณ์, ความใคร่ในกามคุณ, ความมีใจเอนเอียงไปในทางรักสวยรักงาม.