ค้นเจอ 279 รายการ

สมีระ

หมายถึง[สะมี-] น. ลม. (ป., ส. สมีรณ).

ไอราวัณ

หมายถึงน. เอราวัณ, ช้าง ๓๓ เศียรเป็นพาหนะของพระอินทร์. (ส. ไอราวณ; ป. เอราวณ).

กระตราก

หมายถึงก. ล่ามโซ่, ทุกข์ทรมานในคุก. (ปาเลกัว).

กระจังหลังเบี้ย

หมายถึงน. ใบไม้เล็ก ๆ เป็นหยัก ๆ. (ปาเลกัว).

ประพิณ

หมายถึง[ปฺระพิน] ว. ฉลาด, มีฝีมือดี. (ส. ปฺรวีณ).

ทิพยจักษุญาณ

หมายถึงน. ความรู้ในจุติและเกิดของสัตว์ทั้งหลาย, จุตูปปาตญาณ ก็เรียก. (ส. ทิพฺยจกฺษุ + ป. าณ; ป. ทิพฺพจกฺขุาณ).

ฤกษณะ

หมายถึง[รึกสะนะ] น. การดู, การเห็น. (ส. อีกฺษณ; ป. อิกฺขณ).

บาจิกา

หมายถึง(แบบ) น. แม่ครัว. (ป. ปาจิกา). (ดู บาจก).

นิยยานะ

หมายถึง[นิยะ-] (แบบ) น. การนำออกไป, การออกไป. (ป.; ส. นิรฺยาณ).

ประอึง

หมายถึง(กลอน) ก. อึง, ดัง, เอ็ด, อึกทึก. (บุณโณวาท).

ปหาน

หมายถึง[ปะ-] ก. ละทิ้ง. (ป.; ส. ปฺรหาณ).

ปาหุณ

หมายถึง[ปาหุน, ปาหุนะ] (แบบ) น. ผู้มาหา, แขก. (ป., ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ