ผลการค้นหา

ปากบอน

หมายถึงว. อาการที่ปากอยู่ไม่สุข ชอบพูด ชอบฟ้อง, ปากคัน หรือ ปากตำแย ก็ว่า.

ปากโป้ง

หมายถึงก. ชอบพูดเปิดเผยสิ่งที่ไม่สมควรออกมาโดยไม่คำนึงถึงความผิดพลาดเสียหาย.

ปากพล่อย

หมายถึงก. พูดโดยไม่คำนึงว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริง.

ปากมาก

หมายถึงว. ชอบพูดว่าคนอื่นซํ้า ๆ ซาก ๆ, พูดมาก, (ในทางช่างว่า ช่างติ), พูดขยายเรื่องเล็กน้อยให้มากออกไป.

ปากร้าย

หมายถึงว. มักดุด่าว่าร้าย.

ปากกบ

หมายถึงน. รอยมุมของสิ่งที่มีรูปสี่เหลี่ยมประกบกันเป็นรอยแบ่งมุมฉากออกเป็น ๒ มุม เช่น รอยมุมสบง จีวร กรอบรูป กรอบหน้าต่าง.

ปากกา

หมายถึงน. เครื่องสำหรับหนีบของใช้ ทำด้วยไม้หรือเหล็กก็มี.

ปากกาลูกลื่น

หมายถึงน. ปากกาที่ใช้ไส้บรรจุหมึกสำเร็จรูป ปลายไส้มักทำด้วยโลหะกลมเล็ก ๆ, ปากกาหมึกแห้ง ก็เรียก.

ปากขม

หมายถึงว. อาการที่รู้สึกขมในปากเมื่อเวลาเป็นไข้.

ปากแข็ง

หมายถึงว. พูดยืนยันหรือเถียงอย่างดื้อดันไม่ยอมจำนนข้อเท็จจริง.

ปากคอ

หมายถึงน. ปาก เช่น ปากคออยู่ไม่สุข.

ปากจิ้งจก

หมายถึงน. ชื่อคีมชนิดหนึ่ง ปากแหลมคล้ายปากจิ้งจก ใช้คีบของเล็ก ๆ ที่อยู่ในที่แคบ ๆ เรียกว่า คีมปากจิ้งจก.