ผลการค้นหา

อรหะ

หมายถึง[อะระ-] ว. ควร, สมควร. (ป., ส.).

เวทย์

หมายถึงว. พึงรู้, ควรรู้. (ส.).

ประโลม

หมายถึงก. ทำให้เป็นที่เบิกบานพึงอกพึงใจ.

เสียน้ำใจ

หมายถึงก. รู้สึกน้อยใจเนื่องจากอีกฝ่ายหนึ่งไม่เห็นคุณค่าหรือความตั้งใจดีของตนเป็นต้น เช่น เขาอุตส่าห์เอาของมาให้แต่ไม่รับ ทำให้เขาเสียน้ำใจ.

เหมือนกับ

หมายถึงสัน. ดังเช่น เช่น เขาพูดเหมือนกับเห็นมาด้วยตนเอง.

ต่ำตน

หมายถึง(โบ) ก. ถ่อมตน.

เตี้ยตน

หมายถึง(กลอน) ว. ถ่อมตน.

อันตกะ

หมายถึง[อันตะกะ] น. “ผู้ทำที่สุด” หมายถึง ความตาย คือ พระยม. (ป., ส.).

ปฏิรูป,ปฏิรูป-

หมายถึง[-รูบ, -รูปะ-] ว. สมควร, เหมาะสม, เช่น ปฏิรูปเทส คือ ถิ่นที่สมควร หรือ ถิ่นที่เหมาะสม; เทียม, ไม่แท้, เช่น มิตรปฏิรูป. ก. ปรับปรุงให้สมควร เช่น ปฏิรูปบ้านเมือง. (ป.).

เอาแต่ใจ

หมายถึงว. ถือใจตนเป็นใหญ่.

ณ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๑๙ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น คุณ บัณฑิต.

กรรมสิทธิ์รวม

หมายถึง(กฎ) น. กรรมสิทธิ์ของบุคคลหลายคนร่วมกันในทรัพย์สินอันใดอันหนึ่ง.