ผลการค้นหา

สุนทร,สุนทร-

หมายถึง[-ทอน, -ทอนระ-, -ทอระ-] ว. งาม, ดี, ไพเราะ, เช่น วรรณคดีเป็นสิ่งสุนทร, มักใช้เข้าสมาสกับคำอื่น เช่น สุนทรพจน์ สุนทรโวหาร. (ป., ส.).

ปรางค์ปรา

หมายถึง[ปฺรางปฺรา] (กลอน) ตัดมาจาก ปรางค์ปราสาท.

ฟันคลื่น

หมายถึงก. แล่นเอาหัวเรือตัดคลื่นไป.

สิน

หมายถึงก. ตัด, ฟันให้ขาด, เช่น สินมือสินเท้า, ใช้ของมีคมตัดและแต่งให้เรียบร้อย เช่น สินหัวไม้.

ชะล่า

หมายถึงน. ชื่อเรือขุดชนิดหนึ่ง ท้องแบน หัวเชิดขึ้นเล็กน้อย หัวตัดท้ายตัด มีขนาดยาวมาก.

ลุต

หมายถึง(แบบ) ก. ลบออก, ตัดออก. (ป. ลุตฺต; ส. ลุปฺต).

เอ

หมายถึงว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. (ตัดมาจาก เอก).

เหี้ยน

หมายถึงก. กร่อนไปเกือบหมดหรือหมด, ตัดหมด.

ซื้อรำคาญ

หมายถึงก. เสียเงินตราหรือสิ่งของเป็นต้นเพื่อตัดความรำคาญ.

ด้ายซัง

หมายถึงน. ด้ายทอที่ตัดจากผ้าทิ้งอยู่ในหูก.

มิหนำซ้ำ

หมายถึงว. เท่านี้ยังไม่เพียงพอ, หนักยิ่งไปกว่านั้นอีก, เช่น ตัดเท้าตัดกรแล้วมิหนำ ซ้ำฆ่าสุริย์วงศ์ยักษี. (รามเกียรติ์).

พงศธร

หมายถึง[-สะทอน] น. ผู้ดำรงวงศ์สกุล, ผู้สืบสกุล. (ส.).