ค้นเจอ 316 รายการ

ตัก

หมายถึงน. หน้าขาตอนเข่าถึงโคนขาในเวลานั่ง.

อันนา

หมายถึงน. ตอนหนึ่ง ๆ ของนาซึ่งมีคันกั้น, กระทงนา ก็เรียก.

รวย

หมายถึงน. ตัวไม้ที่ทอดลงมาบนหัวแปตอนหน้าจั่ว.

ส้วยเสี้ยว

หมายถึงน. ของที่มีมุม ๓ มุม เช่นใบเรือที่อยู่ตอนหัวเรือ. (ปรัดเล).

บั้นท้าย

หมายถึงน. ตอนท้าย, ส่วนท้าย; (ปาก) ตะโพก, ก้น, (ใช้แก่หญิง).

เท้าคู้

หมายถึงน. เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้ที่ตอนปลายคู้หรืองอเข้า.

รถสปอร์ต

หมายถึงน. รถยนต์ที่ติดตั้งเครื่องยนต์มีแรงขับเคลื่อนสูง มักเป็นรถตอนเดียว.

ลุ่นตุ้น,ลุ่นโตง

หมายถึงว. มีตอนปลายสุดหายเหี้ยนไปหมด เช่น นิ้วลุ่นตุ้น หางลุ่นโตง.

พันตู

หมายถึงก. ต่อสู้ในตอนประชิดติดพันกัน เช่น โรมรันพันตู รบกันพันตู. (ช.).

พู่กัน

หมายถึงน. เครื่องเขียนหนังสือหรือระบายสี ตอนปลายเป็นพู่ทำด้วยขนสัตว์.

เต่ากระสุน

หมายถึงน. คันกระสุนตอนกลางที่มีลักษณะนูนขึ้นมาหรือดามด้วยไม้ให้นูนขึ้นมา.

เป็นต้น

หมายถึง(ไว) คำที่ใช้แทนเครื่องหมาย ฯลฯ เพื่อละคำหรือข้อความตอนปลายซึ่งอยู่ในประเภทเดียวกันกับคำหรือข้อความที่ยกขึ้นกล่าวเป็นตัวอย่างตอนต้น เช่น อริยสัจ ๔ มีทุกข์เป็นต้น.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ