ผลการค้นหา

บรรพตวาสี

หมายถึง(แบบ) น. ชาวเขา. (ส. ปรฺวต + วาสินฺ).

พาต

หมายถึงน. ลม. (ป., ส. วาต).

เป่าไฟ

หมายถึงก. เอาปากหรือหลอดเป่าลมให้ไฟติดหรือให้ลุก.

ฟุ่บ

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงดินปืนที่จุดแล้วลุกไหม้ทันทีทันใด.

อุกลาบาต

หมายถึง[อุกกะลาบาด] น. อุกกาบาต. (ส. อุลฺกาปาต; ป. อุกฺกาปาต).

กระคุก

หมายถึง(โบ) ก. คุกคลาน เช่น ทั้งล้มทั้งลุกกระคุกหัวเข่า. (ไตรภูมิ).

อุตราวรรต

หมายถึง[อุดตะรา-] น. การเวียนซ้าย. ว. เวียนไปทางซ้าย คือเวียนเลี้ยวทางซ้ายอย่างทวนเข็มนาฬิกา, อุตราวัฏ ก็ว่า, ตรงข้ามกับ ทักษิณาวรรต หรือ ทักขิณาวัฏ. (ส. อุตฺตราวรฺต; ป. อุตฺตราวฏฺฏ).

หินดินดาน

หมายถึงน. หินชั้นซึ่งประกอบด้วยอะลูมิเนียมซิลิเกตกับแมกนีเซียมซิลิเกต มีเนื้อละเอียดมาก บี้กับนํ้าแล้วเหนียวติดมือ.

นิรมิต

หมายถึง[-ระมิด] ก. นิมิต, เนรมิต, สร้าง, แปลง, ทำ, บันดาลให้เป็นขึ้นมีขึ้น. (ส. นิรฺมิต; ป. นิมฺมิต).

ลัยคต

หมายถึง[ไลยะคด] ว. ถึงความแตกดับ, อันตรธานไป. (ส. ลยคต).

พลาย

หมายถึง[พฺลาย] ว. เรียกช้างตัวผู้ว่า ช้างพลาย. (ต.).

กล้านักมักบิ่น

หมายถึง(สำ) ว. กล้าเกินไปมักจะเป็นอันตราย.