ตัวกรองผลการค้นหา
นิพพิทาญาณ
หมายถึงน. ความรู้ที่ทำให้เบื่อหน่ายในกองทุกข์. (ป.).
อนยะ
หมายถึง[อะนะ-] น. เคราะห์ร้าย, ทุกข์, ความฉิบหาย. (ป., ส.).
ระกำ
หมายถึงน. ความลำบาก, ความตรมใจ, ความทุกข์, เช่น ตกระกำลำบาก.
เป็นต้น
หมายถึงว. เริ่มแรก, เป็นอันดับแรก, เป็นส่วนเบื้องต้น, เช่น อริยสัจ ๔ มีทุกข์เป็นต้น.
ไปตายเอาดาบหน้า
หมายถึง(สำ) ก. ยอมไปเผชิญกับความทุกข์และความลำบากข้างหน้า.
อริยสัจ
หมายถึงน. ความจริงของพระอริยะ, ความจริงอันประเสริฐ; ชื่อธรรมสำคัญหมวดหนึ่งในพระพุทธศาสนา มี ๔ ข้อ คือ ๑. ทุกข์ ๒. ทุกขสมุทัย (เหตุให้เกิดทุกข์) ๓. ทุกขนิโรธ (ความดับทุกข์) และ ๔. ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา หรือ มรรค (ทางแห่งความดับทุกข์). (ป. อริยสจฺจ).
ทมนะ
หมายถึง[ทะมะนะ] (แบบ) น. การทรมาน, การข่ม, การฝึกสอนตน, การปราบ. (ป., ส.).
ปริวิตก
หมายถึง[ปะริ-] ก. นึกเป็นทุกข์หนักใจ. (ป. ปริวิตกฺก ว่า การตรึกตรอง).
ตีตนตายก่อนไข้
หมายถึง(สำ) ก. กังวลทุกข์ร้อนหรือหวาดกลัวในเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น.
นิยยานิก,นิยยานิก-
หมายถึง[นิยะยานิกะ-] (แบบ) ว. ที่นำออกไปจากทุกข์ เช่น นิยยานิกธรรม คือ ธรรมที่นำสัตว์ออกจากทุกข์. (ป., ส. นิรฺยาณิก).
คู่ทุกข์คู่ยาก
หมายถึงน. ผู้ที่ใช้ชีวิตร่วมกันไม่ทอดทิ้งกันทั้งในยามสุขและยามทุกข์, ผู้ที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาเป็นเวลานานปี, (มักใช้แก่คู่ผัวตัวเมีย).
ตีตนก่อนไข้