ผลการค้นหา

หมาขี้เรื้อน

หมายถึง(สำ) น. คนที่น่ารังเกียจ ไม่ควรคบหาสมาคมด้วย (ใช้กล่าวถึงผู้อื่นด้วยความดูถูกเหยียดหยาม).

ป่องร่า

หมายถึง(โบ) น. อาการของคนคะนองไม่กลัวใคร ชวนวิวาทกับผู้อื่น. (ปรัดเล).

ยกตนข่มท่าน

หมายถึง(สำ) ก. ยกย่องตัวเองและข่มผู้อื่น, พูดทับถมผู้อื่นแสดงให้เห็นว่าตัวเหนือกว่า.

ยืมชื่อ

หมายถึงก. อาศัยชื่อผู้อื่นไปเป็นประโยชน์ตน เช่น ยืมชื่อคนมีชื่อเสียงไปอ้างเพื่อให้คนเชื่อถือ.

ลูกเสือลูกตะเข้

หมายถึงน. ลูกของคนอื่นที่เอามาเลี้ยงไว้แล้วกลับทำร้ายคนเลี้ยงในภายหลัง.

อาทีนพ,อาทีนวะ

หมายถึง[-นบ, -นะวะ] น. โทษ (บางทีใช้ควบกันว่า อาทีนพโทษ หรือ อาทีนวโทษ); ผลร้าย, บางทีใช้เป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น กามาทีนพ = โทษของกาม. (ป., ส.).

สงัดผู้สงัดคน

หมายถึงก. เงียบเชียบเพราะไม่มีผู้คนผ่านไปมา.

มหันตโทษ

หมายถึง[มะหันตะโทด] น. โทษหนัก, คู่กับ ลหุโทษ = โทษเบา. (ป. มหนฺต + ส. โทษ).

อโหสิ

หมายถึง[อะ-] ก. เลิกแล้วต่อกัน, ยกโทษให้.

ร้อนตัว

หมายถึงก. กลัวว่าโทษหรือความเดือดร้อนจะมาถึงตัว.

ติเตียน

หมายถึงก. ยกโทษขึ้นพูด, กล่าวร้าย.

แผ่เมตตา

หมายถึงก. ปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข.