ผลการค้นหา

ปละ

หมายถึง[ปฺละ] ก. ปล่อย, ละทิ้ง, ละเลย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปล่อย เป็น ปล่อยปละ. ว. เรียกควายที่เจ้าของปล่อยให้เที่ยวไปตามลำพังว่า ควายปละ.

รื้อไข้

หมายถึงก. หายไข้ใหม่ ๆ.

บำราศ

หมายถึง[บำราด] ก. หายไป, จากไป, พรากไป, ปราศจาก.

ปัดซาง

หมายถึงก. เสกเป่าให้ซางหาย.

กลบเกลื่อน

หมายถึงก. ทำให้เรื่องเลือนหายไป.

ศูนยภาพ

หมายถึงน. ความไม่มีอะไร, ความว่างเปล่า. (ส. ศูนฺยภาว).

คมคาย

หมายถึงว. ฉลาด, ไหวพริบดี, ทันคน, เช่น วาจาคมคาย พูดจาคมคาย สำนวนภาษาคมคาย, มีแววฉลาด เช่น หน้าตาคมคาย.

โมฆกรรม

หมายถึง(กฎ) น. นิติกรรมที่เสียเปล่า ไม่มีผลบังคับหรือผูกพันตามกฎหมาย ไม่อาจให้สัตยาบันแก่กันได้ และผู้มีส่วนได้เสียคนหนึ่งคนใด จะยกความเสียเปล่าขึ้นกล่าวอ้างก็ได้, กฎหมายเขียนเป็น โมฆะกรรม.

วัวหายล้อมคอก

หมายถึง(สำ) น. ของหายแล้วจึงจะเริ่มป้องกัน, เรื่องเกิดขึ้นแล้วจึงคิดแก้ไข.

จับเสือมือเปล่า

หมายถึง(สำ) ก. แสวงหาประโยชน์โดยตัวเองไม่ต้องลงทุน.

เหือดแห้ง

หมายถึงก. ค่อยแห้งหายไป, แห้งเหือด ก็ว่า.

หัวหายตะพายขาด

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ชอบเที่ยวเตลิดไปไม่อยู่ติดบ้าน บางทีก็ไม่กลับบ้านเลย คล้ายวัวควายที่เชือกตะพายขาดเที่ยวเตลิดไป.