ค้นเจอ 1,475 รายการ

ประเปรียว

หมายถึงว. มีรูปร่างหรือท่าทางปราดเปรียว, มีลักษณะแคล่วคล่องว่องไว.

แปร

หมายถึง[แปฺร] ก. เปลี่ยนกลายไปจากลักษณะหรือภาวะเดิม.

พู

หมายถึงน. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน.

ไฟลามทุ่ง

หมายถึงน. ชื่อโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง มีลักษณะลามออกไป.

ของมันต้องมี

หมายถึงสิ่งของที่ต้องมีเพื่อเสริมความคูล ไม่ได้จำเป็นต่อชีวิตในลักษณะขาดไม่ได้

ทะแม่ง,ทะแม่ง ๆ

หมายถึง(ปาก) ว. มีลักษณะลับลมคมในหรือมีอะไรเคลือบแฝงอยู่ทำให้น่าสงสัย.

เผื่อเหนียว

หมายถึง(ปาก) ว. ลักษณะที่ทำไว้มากกว่าที่ต้องการ เช่น ตีเผื่อเหนียว.

เก้งก้าง

หมายถึงว. มีลักษณะหรือกิริยาท่าทางดูเกะกะไม่เรียบร้อย.

ตาหนู

หมายถึงลักษณะของสิ่งของที่อยู่ภายในแพลมออกมาข้างนอกแต่เล็กน้อย.

แปรขบวน

หมายถึงก. กระจายแถวเพื่อเปลี่ยนเป็นรูปลักษณะต่าง ๆ.

ไข่จระเข้

หมายถึงว. เรียกของที่มีลักษณะคล้ายไข่จระเข้ เช่น โถไข่จระเข้.

หูดับตับไหม้

หมายถึงว. ลักษณะเสียงที่ดังมากจนกลบเสียงอื่น.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ