ตัวกรองผลการค้นหา
ซั้ว
หมายถึงว. เสียงที่ไล่นกหรือไก่เป็นต้น.
ก้อ
หมายถึงว. แสดงอาการเจ้าชู้ เช่น ไก่ก้อ.
รู้งู ๆ ปลา ๆ
หมายถึง(สำ) ก. รู้เล็ก ๆ น้อย ๆ, รู้ไม่จริง.
สา
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ชื่องูหลายชนิดในหลายวงศ์ เช่น สาเหลือง หมายถึง งูลายสอบ้าน (Xenochrophis piscator) สาขาว หมายถึง งูทับสมิงคลา (Bungarus candidus) สาคอแดง หมายถึง งูลายสาบคอแดง (Rhabdophis subminiatus).
วิษธร
หมายถึง[วิสะทอน] น. งูพิษ. (ส.).
ขนด
หมายถึง[ขะหฺนด] น. ตัวงูที่ขด; ลูกบวบจีวร; โคนหางงู มักเรียกว่า ขนดหาง.
สอนขัน
หมายถึงว. เรียกไก่อ่อนที่เพิ่งหัดขันว่า ไก่อ่อนสอนขัน หรือ ไก่สอนขัน, โดยปริยายหมายถึงมีประสบการณ์น้อยยังรู้ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของคน.
ไก่แก่แม่ปลาช่อน
หมายถึง(สำ) น. หญิงค่อนข้างมีอายุที่มีมารยาและเล่ห์เหลี่ยมมาก และมีกิริยาจัดจ้าน.
นาคลดา
หมายถึง[นากคะ-] น. เถาวัลย์งู, เถาพลู.
บ้องตะลา
หมายถึงน. งูชนิดหนึ่ง, ตะยองสะลา ก็ว่า. (พจน. ๒๔๙๓).
เขย่งเก็งกอย
หมายถึงก. กระโดดตีนเดียว. น. ชื่อการเล่นของเด็กอย่างหนึ่ง.
ถือหาง
หมายถึงก. เข้าทางฝ่ายที่ตนพอใจ. (มาจากภาษาชนไก่ ยึดเอาไก่ตัวใดตัวหนึ่งในการต่อรอง).