ตัวกรองผลการค้นหา
บุ้ง
หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับถูไม้ ทำด้วยเหล็ก มีฟันเป็นปุ่มแหลมคม.
ทรัมเป็ต
หมายถึง[ทฺรำ-] น. ชื่อแตรประเภทหนึ่ง มีเสียงแหลม, ลักษณนามว่า ตัว. (อ. trumpet).
คอฮาวาย
หมายถึงน. ปกเสื้อชนิดปลายแหลม สาบแบะออกตอนบนให้รับกับปก.
เม็ง
หมายถึงน. ชื่อชนชาติโบราณอยู่ทางเหนือแหลมอินโดจีน นัยว่าเป็นบรรพบุรุษของมอญ.
คอกะลาสี
หมายถึงน. ปกเสื้อแบบกะลาสี ด้านหน้ารูปแหลมแบะออก ด้านหลังเป็นแผ่นรูปสี่เหลี่ยม.
ลูกดอก
หมายถึงน. ไม้หรือเหล็กปลายแหลม มีพู่ข้างท้ายใช้หลอดเป่ายิงสัตว์, เหล็กปลายแหลมมีด้ามเป็นไม้ มีหาง ใช้ปาไปที่เป้า.
สอยผม
หมายถึงก. เอาไม้แหลมเล็ก ๆ เป็นต้นแทงผมให้เรียบเรียงเส้น.
สอยไร
หมายถึงก. เอาไม้แหลมเล็ก ๆ เป็นต้นแทงผมให้เห็นรอยไร.
สักกระหม่อม
หมายถึงก. ใช้เหล็กแหลมจุ้มหมึกหรือน้ำมันแทงลงกลางศีรษะให้เป็นอักขระหรือเครื่องหมาย.
ปากคีบ
หมายถึงน. เครื่องคีบเป็นเหล็ก ๒ ขา ส่วนมากมีปลายแหลม สำหรับคีบสิ่งของ.
มนเทียร
หมายถึง[มนเทียน] น. เรือนหลวง ใช้ว่า พระราชมนเทียร, โบราณใช้ว่า พระราชมณเฑียร. (ป., ส. มนฺทิร).
ขวง
หมายถึงน. ข่วง, บริเวณ, ลาน, เช่น ให้ยกหอกลองยังขวงหลวงริมสนาม. (พงศ. โยนก).