ตัวกรองผลการค้นหา
ศากภักษ์
หมายถึงน. คนที่กินแต่ผัก (ไม่กินเนื้อ). (ส.).
เยีย
หมายถึงน. ยุ้งข้าว. (ไทยใหญ่).
ข้าวเก่า
หมายถึงน. ข้าวที่เก็บเกี่ยวไว้ค้างปี.
ธัญญาหาร
หมายถึงน. อาหารคือข้าว. (ป.).
ของกิน
หมายถึงน. ของสำหรับกิน.
ฉะ
หมายถึงก. ฟันลงไป; (ปาก) คำใช้แทนกริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำห้อมล้อม เช่น ฉะปาก หมายความว่า ต่อยปาก, ฉะข้าว หมายความว่า กินข้าว.
ภัตกิจ
หมายถึงน. การกินอาหาร.
เรี่ยราย
หมายถึงก. กระจายเกลื่อนไป เช่น กินข้าวหกเรี่ยรายไปทั่ว หมาคุ้ยขยะตกเรี่ยราย.
กำลังกิน
หมายถึงว. เหมาะที่จะกิน.
แหยะ,แหยะ ๆ
หมายถึง[แหฺยะ] ว. ไม่น่ากินไม่น่าแตะต้องเพราะแฉะ; อาการที่เคี้ยวข้าวเคี้ยวหมากเป็นต้นอย่างเนิบ ๆ.
สวาปาม
หมายถึง[สะหฺวา-] ก. ขยุ้มกินอย่างตะกละลุกลนอย่างลิงกิน, (ปาก) กินอย่างตะกละ.
ข้าวซ้อม
หมายถึงน. ข้าวที่เอาเปลือกออกโดยใช้วิธีใส่ครกตำ ยังมีจมูกข้าวและเยื่อหุ้มเมล็ดข้าวอยู่, ปัจจุบันใช้เครื่องจักรสีข้าวแทนเรียกว่า ข้าวกล้อง.