ค้นเจอ 785 รายการ

ผ้าโพกหัว

หมายถึงน. ผ้าที่ใช้พันหรือคลุมหัว.

มีดหัวเสียม

หมายถึงน. มีดขนาดกลาง ใบมีดปลายแบนป้าน โคนแคบ ยาวประมาณ ๑ ศอก ด้ามทำด้วยไม้ยาว ๑ คืบ ใช้ถากหญ้าหรือขุดดินแทนเสียมได้, มีดเสียม หรือ พร้าเสียม ก็เรียก.

ขนหัวลุก

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ตกใจหรือกลัวมากเป็นต้นจนรู้สึกคล้ายกับผมตั้งชันขึ้น.

ไม้หัวต้าย

หมายถึงน. ไม้หลักสำหรับปักกำกับหัวและท้ายเรือพระที่นั่งเวลาเทียบท่า.

หัวจิตหัวใจ

หมายถึงน. หัวใจ, จิตใจ, (มักใช้ในทางตำหนิ) เช่น หัวจิตหัวใจเขาทำด้วยอะไรจึงเหี้ยมเกรียมนัก, อารมณ์ เช่น เขากำลังเศร้าโศกไม่มีหัวจิตหัวใจจะทำอะไร.

หัวโล้น

หมายถึงน. หัวที่โกนผมหมด.

ผกผงก

หมายถึงก. ผงกหัวขึ้นเหลียวดู.

หัวล้าน

หมายถึงว. มีหัวไร้ผมบางแห่งหรือทั้งหมด.

มิดน้ำ

หมายถึงว. อาการที่น้ำท่วมหัวเรือจนมิด เช่น หัวเรือมิดน้ำ.

ตบหัวลูบหลัง

หมายถึง(สำ) ก. ทำหรือพูดให้กระทบกระเทือนใจในตอนแรกแล้วกลับทำหรือพูดเป็นการปลอบใจในตอนหลัง.

หัวขี้เลื่อย

หมายถึงว. โง่, มีปัญญาทึบ.

หัวเราะหัวไห้

หมายถึง(ปาก) ก. หัวเราะ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ