ตัวกรองผลการค้นหา
ผ้าโพกหัว
หมายถึงน. ผ้าที่ใช้พันหรือคลุมหัว.
มีดหัวเสียม
หมายถึงน. มีดขนาดกลาง ใบมีดปลายแบนป้าน โคนแคบ ยาวประมาณ ๑ ศอก ด้ามทำด้วยไม้ยาว ๑ คืบ ใช้ถากหญ้าหรือขุดดินแทนเสียมได้, มีดเสียม หรือ พร้าเสียม ก็เรียก.
ขนหัวลุก
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ตกใจหรือกลัวมากเป็นต้นจนรู้สึกคล้ายกับผมตั้งชันขึ้น.
ไม้หัวต้าย
หมายถึงน. ไม้หลักสำหรับปักกำกับหัวและท้ายเรือพระที่นั่งเวลาเทียบท่า.
หัวจิตหัวใจ
หมายถึงน. หัวใจ, จิตใจ, (มักใช้ในทางตำหนิ) เช่น หัวจิตหัวใจเขาทำด้วยอะไรจึงเหี้ยมเกรียมนัก, อารมณ์ เช่น เขากำลังเศร้าโศกไม่มีหัวจิตหัวใจจะทำอะไร.
หัวโล้น
หมายถึงน. หัวที่โกนผมหมด.
ผกผงก
หมายถึงก. ผงกหัวขึ้นเหลียวดู.
หัวล้าน
หมายถึงว. มีหัวไร้ผมบางแห่งหรือทั้งหมด.
มิดน้ำ
หมายถึงว. อาการที่น้ำท่วมหัวเรือจนมิด เช่น หัวเรือมิดน้ำ.
ตบหัวลูบหลัง
หมายถึง(สำ) ก. ทำหรือพูดให้กระทบกระเทือนใจในตอนแรกแล้วกลับทำหรือพูดเป็นการปลอบใจในตอนหลัง.
หัวขี้เลื่อย
หมายถึงว. โง่, มีปัญญาทึบ.
หัวเราะหัวไห้
หมายถึง(ปาก) ก. หัวเราะ.