ตัวกรองผลการค้นหา
หมาหัวเน่า
หมายถึง(สำ) น. คนซึ่งเป็นที่รังเกียจของคนอื่นจนไม่สามารถเข้ากับใครได้, คนที่ไม่มีใครรักหรือคบหา.
ใจแคบ
หมายถึงว. ไม่คิดเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ใคร ๆ.
เหตุสุดวิสัย
หมายถึงน. ภาวะที่พ้นความสามารถที่ใครจะป้องกันได้.
กันทรากร
หมายถึง[-ทะรากอน] (แบบ) น. ภูเขา. (ป., ส.).
ลูกกะจ๊อก,ลูกกะโล่,ลูกจ๊อก
หมายถึง(ปาก) น. ผู้ที่อ่อนแอสู้ใครไม่ได้.
ลำห้วย
หมายถึงน. ทางน้ำไหลจากภูเขามาขังอยู่ในแอ่งที่เรียกว่า ห้วย.
ขาขวิด
หมายถึงว. อาการที่เดินสะดุดขาตัวเองเพราะอายหรือรีบร้อน เรียกว่า เดินขาขวิด.
เหว
หมายถึง[เหวฺ] น. ช่องลึกลงไปในภูเขา, ช่องลึกหว่างเขา.
รู้เค้า
หมายถึงก. รู้ร่องรอย เช่น รู้เค้าว่าใครเป็นฆาตกร เก็บเงินไว้ให้ดีอย่าให้ใครรู้เค้า.
หมาขี้ไม่มีใครยกหาง
หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบยกตัวเอง, คนโอ้อวด.
วัวใครเข้าคอกคนนั้น
หมายถึง(สำ) น. กรรมที่มีผู้ใดทำไว้ย่อมส่งผลให้แก่ผู้นั้น ดุจวัวที่กลับเข้าคอกของมันเอง.
น้ำตาลใกล้มด ใครจะอดได้
หมายถึง(สำ) น. ชายหญิงที่ใกล้ชิดกันมากย่อมห้ามใจไม่ให้รักกันได้ยาก.