ผลการค้นหา

แข็งกร้าว

หมายถึงว. แข็งกระด้าง, ไม่นุ่มนวล.

หมาขี้ไม่มีใครยกหาง

หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบยกตัวเอง, คนโอ้อวด.

กุ๊ย

หมายถึงน. คนเลว, คนโซ. (จ. กุ๊ย ว่า ผี).

คอหยัก ๆ สักแต่ว่าคน

หมายถึง(สำ) น. คนที่ประพฤติตัวไม่สมศักดิ์ศรีของความเป็นคน.

คนร้าย

หมายถึงน. คนที่ไม่มีคุณธรรม; คนทำผิดอาญา, อาชญากร.

หยาบโลน

หมายถึงว. ที่ไม่สุภาพและลามก เช่น พูดจาหยาบโลน แสดงกิริยาหยาบโลน.

สุชน

หมายถึงน. คนดี, คนประพฤติดี. (ป., ส.).

ต้นบท

หมายถึงน. คนบอกบทให้คนรำรู้ว่าจะรำอย่างไร หรือให้คนร้องรู้ว่าจะร้องอย่างไร.

ภูมิแพ้

หมายถึง[พูม-] น. สภาพที่ร่างกายมีปฏิกิริยาผิดปรกติต่อสิ่งที่ตามธรรมดาเมื่อเข้าสู่ร่างกายคนทั่ว ๆ ไปแล้วจะไม่มีอันตรายใด ๆ จะมีอันตรายก็เฉพาะในคนบางคนที่แพ้สิ่งนั้นเท่านั้น.

หมาหัวเน่า

หมายถึง(สำ) น. คนซึ่งเป็นที่รังเกียจของคนอื่นจนไม่สามารถเข้ากับใครได้, คนที่ไม่มีใครรักหรือคบหา.

ส่วนเกิน

หมายถึงน. ส่วนที่นอกเหนือไปจากที่กำหนด เช่น ได้รับบัตรเชิญไปงาน ๒ คน แต่ไป ๓ คน คนที่ ๓ เป็นส่วนเกิน.

บาบี

หมายถึง(แบบ) น. คนมีบาป, คนมีความชั่ว, เช่น ชนะแต่บาบีพรรค์ พรั่งพร้อม. (ตะเลงพ่าย). (ป. ปาปี; ส. ปาปินฺ).