ผลการค้นหา

กระเดี้ย,-กระเดี้ย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระดัก และ กระดิก เป็นกระดักกระเดี้ย และ กระดิกกระเดี้ย.

กระตรำ,-กระตรำ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระตรก เป็น กระตรกกระตรำ.

กระตาก,-กระตาก

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระโตก เป็น กระโตกกระตาก.

กระเทียบ,-กระเทียบ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระทบ เป็น กระทบกระเทียบ.

กระสน,-กระสน

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระเสือก เป็น กระเสือกกระสน.

หยวก

หมายถึงน. ลำต้นกล้วย เช่น หั่นหยวกต้มกับรำให้หมูกิน, บางทีก็เรียกว่า หยวกกล้วย เช่น แพหยวกกล้วย, ส่วนในหรือแกนอ่อนของลำต้นเทียมของกล้วย มีสีขาว กินได้ เช่น ต้มหยวก แกงหยวก, กาบกล้วย ในคำว่า แทงหยวก; (ปาก) ไม่แข็งแน่น เช่น มีดเล่มนี้คมมาก ตัดกิ่งไม้ได้ง่ายเหมือนฟันหยวก, ใช้เปรียบผิวที่ขาวมากว่า ขาวเหมือนหยวก.

แทงหยวก

หมายถึงก. สลักกาบกล้วยให้เป็นลวดลายประดับเชิงตะกอนในการเผาศพเป็นต้น.

ก้านตอง

หมายถึงน. ไม้ขนาบข้างเรือรูปกลม ๆ คล้ายทางกล้วย.

ฉาบ

หมายถึงก. ทา เกลือก หรือเคลือบแต่ผิว ๆ เช่น ฉาบปูน ฉาบกล้วย.

พลาม

หมายถึง[พฺลาม] ว. อาการที่กินอาหารเช่นกล้วยและเคี้ยวปากกว้าง ๆ; แวบวาบ.

กระสือดูด

หมายถึงน. เรียกผลกล้วยที่แกร็นทั้งเครือ. (ปาก) ว. เรียกคนที่ซูบซีด.

กล้าย

หมายถึง[กฺล้าย] น. ชื่อกล้วยลูกผสมพันธุ์หนึ่งในสกุล Musa วงศ์ Musaceae ผลใหญ่โค้ง เป็นเหลี่ยมและยาวกว่ากล้วยหอม เปลือกหนา เนื้อเหนียว ไส้แข็งสีส้ม รสหวาน นิยมกินเมื่อทำให้สุกแล้ว, กล้วยกล้าย ก็เรียก.