ตัวกรองผลการค้นหา
ละกูมะนิส
หมายถึงน. คนที่รัก, คนที่ชอบใจ. (ช.).
อันตชาติ
หมายถึงน. คนตํ่าช้า, คนไม่มีตระกูล. (ส.).
บุคคลธรรมดา
หมายถึง[บุกคน-] น. คน, มนุษย์ปุถุชน.
คนจร
หมายถึงน. คนแปลกหน้า, คนที่ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.
ข้าเก่าเต่าเลี้ยง
หมายถึง(สำ) น. คนเก่าคนแก่, คนที่อยู่ด้วยกันในฐานะรับใช้มานาน.
เป็นความลับนะ
หมายถึงคนพูดต้องการให้เราบอกคนอื่นต่อด้วยนะ อย่าเก็บไว้คนเดียว
รักสามเส้า
หมายถึงน. ความรักที่ชาย ๒ คนรักหญิงคนเดียวกัน หรือหญิง ๒ คนรักชายคนเดียวกัน.
เลี้ยงไม่ขึ้น
หมายถึงก. อบรมเลี้ยงดูคนบางคนอย่างดีแต่ก็มิได้ทำให้คนผู้นั้นเจริญรุ่งเรืองขึ้นเลย; เลี้ยงคนบางคนแล้วผู้นั้นยังไม่กตัญญูรู้คุณ.
เสียขวง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เสียผี, ให้ผีกินเปล่าเสียก่อนเพื่อให้หมดเคราะห์.
เฮง
หมายถึง(ปาก) ว. โชคดี, เคราะห์ดี. (จ. เฮง ว่า โชคดี).
ฟาดเคราะห์
หมายถึงก. ทำพิธีปัดสิ่งชั่วร้ายให้ไปจากตัว, สละสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้เคราะห์สูญหายไป; (ปาก) ตัดใจยอมเสียสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปเพื่อให้หมดเคราะห์ หรือตัดใจคิดว่าสิ่งที่เสียไปแล้วเป็นการทำให้หมดเคราะห์ ในความเช่น นึกว่าฟาดเคราะห์.
วิบาก
หมายถึงน. ผล, ผลแห่งกรรมดีกรรมชั่วอันทำไว้แต่อดีต, เช่น กุศลวิบาก กรรมวิบาก. ว. ลำบาก เช่น ทางวิบาก วิ่งวิบาก. (ป., ส. วิปาก).