ผลการค้นหา

เครื่องเคียง

หมายถึง(ราชา) น. ของเคียง, ของกินที่เอามาตั้งเทียบข้างเพื่อกินประกอบกับอาหารบางชนิด.

เทาะห์

หมายถึง(แบบ; โบ) ก. เผา เช่น ธานยเทาะห์ ชื่อพิธีเผาข้าว. (ป., ส. ทห).

ของกิน

หมายถึงน. ของสำหรับกิน.

สุก ๆ ดิบ ๆ

หมายถึงว. ยังไม่สุกทั่วกัน เช่น หุงข้าวสุก ๆ ดิบ ๆ.

ป่าช้า

หมายถึงน. ป่าหรือที่ซึ่งจัดไว้เป็นที่ฝังหรือเผาศพ.

ภัตกิจ

หมายถึงน. การกินอาหาร.

กำลังกิน

หมายถึงว. เหมาะที่จะกิน.

สวาปาม

หมายถึง[สะหฺวา-] ก. ขยุ้มกินอย่างตะกละลุกลนอย่างลิงกิน, (ปาก) กินอย่างตะกละ.

กองฟอน

หมายถึงน. กองขี้เถ้าศพที่เผาแล้ว.

หักหาญ

หมายถึงก. หักเอาด้วยความกล้า, หักเอาด้วยอำนาจ.

หมูหัน

หมายถึงน. ลูกหมูผ่าเอาเครื่องในออก เสียบเหล็กหมุนย่างจนหนังสุกกรอบ.

กอบโกย

หมายถึงก. ขนเอาไปเป็นจำนวนมาก, รวบเอาไปเป็นจำนวนมาก.