ตัวกรองผลการค้นหา
กระจิ๋ง,-กระจิ๋ง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจุ๋ง เป็น กระจุ๋งกระจิ๋ง.
กระซ้อ,-กระซ้อ
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระซี้ เป็น กระซี้กระซ้อ.
กระเดี้ยม,-กระเดี้ยม
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระด้วม เป็น กระด้วมกระเดี้ยม.
กระติก,-กระติก
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระตุก เป็น กระตุกกระติก.
กระติ้ง,-กระติ้ง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระตุ้ง เป็น กระตุ้งกระติ้ง.
กระแตะ,-กระแตะ
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระเตาะ เป็น กระเตาะกระแตะ.
กระทั้น,-กระทั้น
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระแทก เป็น กระแทกกระทั้น.
กระแท้ม,-กระแท้ม
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระท้อม เป็น กระท้อมกระแท้ม.
อาเศียรพจน์
หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).
คำ
หมายถึงน. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด โดยปรกติถือว่าเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดซึ่งมีความหมายในตัว, ใช้ประกอบหน้าคำอื่นมีความหมายเช่นนั้น เช่น คำนาม คำกริยา คำบุรพบท; พยางค์ซึ่งเป็นส่วนย่อยของวรรคหรือบาทในฉันท์ แต่ละพยางค์ถือว่าเป็นคำหนึ่ง, ๒ วรรคของคำกลอน; ลักษณนามของเสียงพูด เช่น พูดคำหนึ่ง, ลักษณนามบอกจำพวกของเคี้ยวของกิน เช่น ข้าวคำหนึ่ง, ลักษณนามเรียก ๒ วรรคของคำกลอนว่า คำหนึ่ง.
เงินกู้
หมายถึงน. เงินที่ยืมโดยมีดอกเบี้ย.
ข
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.