ผลการค้นหา

สนิทใจ

หมายถึงว. ไม่มีอะไรต้องแคลงใจหรือสงสัย เช่น เชื่ออย่างสนิทใจ, ถ้าใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่สนิทใจ หมายความว่า มีลักษณะพึงรังเกียจ เช่น พื้นสกปรกนั่งแล้วไม่สนิทใจ ผ้าเช็ดมือในห้องน้ำรวม ใช้ได้ไม่สนิทใจเลย.

ภาคภูมิใจ

หมายถึงก. กระหยิ่มใจ, รู้สึกว่ามีเกียรติยศ, เช่น เขาภาคภูมิใจในความสำเร็จ.

ใจเมือง

หมายถึงว. ศูนย์กลางของเมือง, กลางเมือง เช่น เกิดเรื่องที่กลางใจเมือง.

ค้ำคอ

หมายถึงก. ทำให้อยู่ในฐานะจำใจต้องทำหรืองดเว้น.

บรรเลง

หมายถึง[บัน-] ก. ทำเพลงด้วยเครื่องดุริยางค์ให้เป็นที่เจริญใจ.

กลุ้มใจ

หมายถึงก. รู้สึกรำคาญหรือยุ่งยากใจ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร.

นอนตีพุง

หมายถึง(ปาก) ก. ได้ผลประโยชน์โดยไม่ต้องทำอะไร; สบายใจ, หมดกังวล.

วิหารธรรม

หมายถึง[วิหาระทำ] น. ธรรมประจำใจ.

โรงเตี๊ยม

หมายถึงน. ที่พักคนเดินทาง, โรงแรม. (จ. เตี๊ยม ว่า ที่พักคนเดินทาง).

ใจบาป,ใจบาปหยาบช้า

หมายถึงว. มีใจฝักใฝ่ในทางชั่วร้าย.

เบญจพล

หมายถึงน. กำลัง ๕ คือ ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา.

นิวาส

หมายถึง[-วาด] (แบบ) น. ที่อยู่อาศัย, ที่พัก. (ป.).