ตัวกรองผลการค้นหา
ระบำปลายเท้า
หมายถึงน. การเต้นรำแบบหนึ่งของชาวตะวันตก แสดงเป็นเรื่องราวหรือแสดงเดี่ยวก็ได้, บัลเลต์ ก็ว่า. (อ. ballet).
กายาพยพ
หมายถึง[กายาพะยบ] น. ส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย เช่น มือ เท้า. (ป., ส. กาย + อวยว).
ชัก
หมายถึงก. อาการที่กล้ามเนื้อกระตุกอย่างกะทันหันและรุนแรง มักมีอาการมือเท้าเกร็ง.
ไม้สักกะเท้า
หมายถึงน. ไม้เท้า.
แทนที่จะ
หมายถึงสัน. ใช้ในความที่ขัดแย้งกัน เช่น แทนที่จะเขียนอย่างนั้น เขากลับเขียนอย่างนี้.
หัวแม่ตีน,หัวแม่เท้า
หมายถึงน. นิ้วต้นของเท้า.
เตะ
หมายถึงก. วัดหรือเหวี่ยงไปด้วยเท้า.
ถเมินเชิง
หมายถึงน. พลเดินเท้า.
ทองพระบาท
หมายถึงน. (ราชา) กำไลเท้า.
ปะเตะ
หมายถึงก. เตะ, ฟาดด้วยหลังเท้า.
หัตถพันธ์,หัตถาภรณ์,หัตถาลังการ
หมายถึงน. สร้อยมือ.
ช่วงบาท
หมายถึงน. ผู้อยู่ในระยะเท้า “คือ ใกล้เท้า หมายความว่า ผู้รับใช้”.