ค้นเจอ 2,763 รายการ

ดลบันดาล

หมายถึงก. ให้มีให้เป็นหรือไม่ให้มีไม่ให้เป็น เช่น ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์จงดลบันดาลให้ประสบความสำเร็จหรือให้แคล้วคลาดจากภัยอันตราย.

ก้อ

หมายถึงน. ชนชาวเขาพวกหนึ่ง ในตระกูลทิเบต-พม่า มีอยู่ทางแถบเหนือของไทย คล้ายพวกมูเซอ, อีก้อ ก็เรียก.

ปฐมบุรุษ

หมายถึง[ปะถมมะ-, ปะถม-] น. บุรุษที่ ๑, ตามไวยากรณ์ ได้แก่ สรรพนามพวกที่ใช้แทนชื่อผู้พูด เช่น ข้า เรา แต่ตามไวยากรณ์บาลีหมายถึงพวกที่เราพูดถึง เช่น เขา.

หุ้ยหุย

หมายถึงน. พวกจีนฮ่อที่นับถือศาสนาอิสลาม.

โขยง

หมายถึง[ขะโหฺยง] น. พวก, หมู่, ฝูง. ว. หมดด้วยกัน.

คนใน

หมายถึงน. บุคคลที่เป็นพวกเดียวกัน, บุคคลในบ้าน, บุคคลในวงการ.

อเปหิ,อัปเปหิ

หมายถึง[อะ-, อับ-] (ปาก) ก. ขับไล่. (ป. อเปหิ ว่า จงหลีกไป).

หมองูตายเพราะงู

หมายถึงน. ผู้ที่ชำนาญในการเอางูเห่ามาเลี้ยงเป็นอาชีพก็อาจถูกงูเห่ากัดตายเพราะความประมาทได้, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่มีความรู้อาจตายหรือพลาดท่าเสียทีเพราะความรู้ของตนก็ได้.

ผีตองเหลือง

หมายถึงน. ชนชาติข่าพวกหนึ่ง, ตองเหลือง ก็เรียก.

เห็นแก่

หมายถึงก. มุ่งเฉพาะเพื่อ เช่น เห็นแก่ตัว เห็นแก่พวก เห็นแก่ได้.

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๑๒ นับเป็นพวกอักษรตํ่า.

คายกคณะ

หมายถึง[คายะกะ-] น. หมู่คนผู้ขับร้อง, พวกขับร้อง, ลูกคู่. (ป., ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ