ผลการค้นหา

สายฟ้า

หมายถึงน. แสงที่เป็นสายแวบวาบเมื่อเวลาฟ้าแลบฟ้าผ่า; ใยแมงมุมที่ลอยอยู่ในอากาศ.

ระอุ

หมายถึงว. ร้อนมาก ในความว่า อากาศร้อนระอุ แผ่นดินร้อนระอุ; สุกทั่ว เช่น ข้าวระอุ.

พยับ

หมายถึง[พะยับ] ว. ครึ้ม, มืดมัว, (ใช้แก่อากาศ) เช่น พยับฟ้า พยับฝน พยับเมฆ.

ปรวนแปร

หมายถึง[ปฺรวนแปฺร] ก. เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาไม่อยู่ที่เป็นปรกติ เช่น อากาศปรวนแปร, รวนเร เช่น ใจปรวนแปร, แปรปรวน ก็ว่า.

โพยมัน,โพยมาน

หมายถึง[พะโยมัน, พะโยมาน] น. โพยม, ท้องฟ้า, อากาศ. (ส.).

โถบ

หมายถึงก. พุ่งลงด้วยแรงกำลัง เช่น นกโถบลงจากอากาศ, ใช้ว่า โถบถา หรือ ถาโถบ ก็มี.

เย็นชื้น

หมายถึงว. เย็นอย่างมีไอน้ำซึมซาบอยู่ เช่น ฝนตกติดกันหลายวันอากาศเย็นชื้น.

นภ,นภ-

หมายถึง[นะพะ-, นบพะ-] น. ฟ้า, หาว, อากาศ. (ป., ส. นภ, นภสฺ).

ระบาย

หมายถึงก. ผ่อนออกไป เช่น ระบายสินค้า ระบายนํ้า ระบายความทุกข์, ถ่ายออก เช่น ระบายท้อง ระบายอากาศ.

คลุมเครือ

หมายถึงว. ลักษณะที่กํ้ากึ่งเอาแน่นอนทางใดทางหนึ่งไม่ได้ เช่น อากาศที่จะมืดก็ไม่มืด จะสว่างก็ไม่สว่าง เรียกว่า อากาศคลุมเครือ, อาการไข้ที่จะหายก็ไม่หาย จะหนักก็ไม่หนัก เรียกว่า ไข้คลุมเครือ, พูดไม่บ่งชัดไปทางใดให้จะแจ้ง เรียกว่า พูดคลุมเครือ.

ชระมัว

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ขมุกขมัว, ยังไม่สว่าง, เช้าตรู่, มืด, เช่น ชระมัวทั่วทิศเอียง อากาศ. (นิ. นรินทร์).

ลมทะเล

หมายถึงน. ลมที่พัดจากทะเลเข้าหาฝั่งในเวลากลางวัน เนื่องจากเวลากลางวันพื้นดินร้อนกว่าพื้นนํ้า ทำให้อากาศที่อยู่เหนือพื้นดินลอยตัวสูงขึ้น อากาศจากทะเลซึ่งอยู่ในบริเวณใกล้เคียงจึงเข้ามาแทนที่.