ผลการค้นหา

ไล่บาลี

หมายถึงก. สอบความรู้ภาษาบาลี, โดยปริยายหมายความว่า ลองภูมิ, ไล่ภูมิ.

เหวง

หมายถึง[เหฺวง] ว. มาก, เป็นคำใช้ประกอบคำ เบา เป็น เบาเหวง หมายความว่า เบามาก.

กระเย้อกระแหย่ง

หมายถึง[-แหฺย่ง] ก. เขย่งแล้วเขย่งอีก, โดยปริยายหมายความว่า พยายามจะให้ได้สิ่งที่สุดเอื้อม, ขะเย้อแขย่ง ก็ว่า.

ตรากตรำ

หมายถึง[ตฺรากตฺรำ] ว. ทนทำอย่างไม่คิดถึงความยากลำบาก เช่น ทำงานอย่างตรากตรำ; อย่างสมบุกสมบัน, อย่างไม่ปรานีปราศรัย, เช่น ใช้อย่างตรากตรำ.

ลองของ

หมายถึงก. ทดลองดูว่าเครื่องรางของขลังนั้นจะขลังจริงหรือไม่, โดยปริยายหมายความว่า ลองดี.

บื๋อ

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงเร่งเครื่องยนต์ โดยปริยายหมายความว่า เคลื่อนไปอย่างรวดเร็ว เช่น เรือบื๋อ.

ใบไต่สวน

หมายถึง(กฎ) น. หนังสือแสดงการสอบสวนเพื่อออกโฉนดที่ดิน และหมายความรวมถึงใบนำด้วย.

ข้าศึก

หมายถึงน. ศัตรูของบ้านเมือง, คู่สงคราม, โดยปริยายหมายความว่า ผู้ขัดขวางหรือทำลาย.

แตะต้อง

หมายถึงก. ถูกต้องแต่เบา ๆ หรือเพียงนิดหน่อย, โดยปริยายหมายความว่า ยุ่งเกี่ยว, เกี่ยวข้อง.

ก่ายกอง

หมายถึงว. มักใช้เข้าคู่กับคำ มากมาย เป็น มากมายก่ายกอง หมายความว่า มากเกิน, ล้นหลาม.

จ่าย

หมายถึงก. เอาออกใช้หรือให้ เช่น จ่ายเครื่องแบบ, โดยปริยายหมายความว่า ซื้อ ก็มี เช่น จ่ายกับข้าว.

เดือด

หมายถึงก. อาการที่ของเหลวพลุ่งขึ้นเพราะความร้อนจัด เช่น นํ้าเดือด, โดยปริยายหมายความว่า บันดาลโทสะ.