ผลการค้นหา

ประวิง

หมายถึงก. หน่วงไว้ให้เนิ่นช้า, ถ่วงเวลา, เช่น ประวิงเวลา ประวิงเรื่อง.

แตรเดี่ยว

หมายถึงน. แตรที่ใช้เป่าเป็นสัญญาณในเวลานอน เวลาปลุก เป็นต้น.

รุ่งเช้า

หมายถึงน. เวลาพระอาทิตย์เพิ่งขึ้น, เวลาระหว่างรุ่งสว่างถึงเช้า, เช้าวันรุ่งขึ้น.

เช้า

หมายถึงน. เวลาระหว่างรุ่งสว่างกับสาย, เวลาตั้งแต่รุ่งสว่างถึงเที่ยง. ว. ที่อยู่ในช่วงเวลาตั้งแต่รุ่งสว่างถึงเที่ยง เช่น รอบเช้า ผลัดเช้า; เร็วกว่าเวลาที่กำหนดในระหว่างรุ่งสว่างกับสาย เช่น มาแต่เช้า; โดยปริยายหมายความว่า ก่อนเวลาที่กำหนด.

แต่วัน

หมายถึงว. ก่อนเวลากำหนด, ก่อนเวลาสมควร, เช่น งานเริ่มทุ่มหนึ่ง มาแต่วันเชียว, ก่อนเวลาที่ควรเป็น (มักใช้เฉพาะเวลาช่วงบ่ายค่อนไปทางเย็น) เช่น วันนี้กลับบ้านแต่วัน กินข้าวแต่วัน กินเหล้าแต่หัววัน.

แต่หัววัน

หมายถึงว. ก่อนเวลากำหนด, ก่อนเวลาสมควร, เช่น งานเริ่มทุ่มหนึ่ง มาแต่วันเชียว, ก่อนเวลาที่ควรเป็น (มักใช้เฉพาะเวลาช่วงบ่ายค่อนไปทางเย็น) เช่น วันนี้กลับบ้านแต่วัน กินข้าวแต่วัน กินเหล้าแต่หัววัน.

กลางคืน

หมายถึงน. ระยะเวลาตั้งแต่ยํ่าคํ่าถึงยํ่ารุ่ง, (กฎ) เวลาระหว่างพระอาทิตย์ตกกับพระอาทิตย์ขึ้น.

เข้าเวร

หมายถึงก. เข้าอยู่รักษาหน้าที่ตามเวลาที่กะกันไว้.

เข้าแว่น

หมายถึงก. ถึงวัยหรือเวลาที่ต้องสวมแว่นตา.

ทินาท

หมายถึง(โหร) น. เวลาตั้งแต่ยํ่ารุ่งถึงเที่ยงวัน.

ยื่นหมูยื่นแมว

หมายถึง(สำ) ก. แลกกันโดยต่างฝ่ายต่างให้และรับในเวลาเดียวกัน.

ผัดวันประกันพรุ่ง

หมายถึง(สำ) ก. ขอเลื่อนเวลาออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า.