ผลการค้นหา

โขยกเขยก

หมายถึงอาการเดินไม่ปรกติ คือ ยกขาข้างหนึ่งไม่ได้ระดับกับอีกข้างหนึ่งอย่างคนขาพิการเดิน อาการที่เดินไปด้วยความลำบากหรือเคลื่อนไปบนพื้นที่ที่ขรุขระ ลุ่ม ๆ ดอน ๆ กะโผลกกะเผลก ก็ว่า

หงก ๆ

หมายถึงว. อาการที่หัวหงุบลงแล้วเผยอขึ้นเร็ว ๆ, อาการที่เดินโดยทำหัวเช่นนั้น เรียกว่า เดินหงก ๆ.

เหย่า,เหย่า ๆ

หมายถึง[เหฺย่า] ว. อาการที่วิ่งอย่างช้า ๆ หรือเดินอย่างเร็ว.

เรื่อยเปื่อย

หมายถึงว. เรื่อย ๆ ไปโดยไม่มีจุดหมาย เช่น พูดเรื่อยเปื่อย เดินเรื่อยเปื่อย.

คู่แห่

หมายถึงน. คนแห่เดินในริ้วกระบวน ๒ ข้าง.

โคน

หมายถึงน. ชื่อตัวหมากรุกที่ใช้เดินทแยงไปข้างหน้าหรือข้างหลัง หรือเดินตรงไปข้างหน้าคราวละ ๑ ตา.

โย่งเย่ง

หมายถึงว. อาการที่คนสูงโย่งเดินโยกเยกไปมา; ไม่รัดกุม.

ล้าหลัง

หมายถึงว. ช้าอยู่ข้างหลังเขา เช่น เดินล้าหลัง, ไม่ก้าวหน้า เช่น ความคิดล้าหลัง.

ซ่อง,ซ่อง,ซ่อง ๆ

หมายถึงว. เงื่อง, เซื่อง, เช่น นกยางเดินซ่อง ๆ.

ท้องฉนวน

หมายถึงน. ทางเดินสำหรับฝ่ายในซึ่งกั้นด้วยผ้าหรือม่านเป็นต้น.

แก้ที

หมายถึงก. แก้ตาเดิน (ใช้แก่การเล่นหมากรุก).

จรก

หมายถึง[จะรก] น. ผู้เที่ยวไป, ผู้เดินไป. (ป., ส.).