ตัวกรองผลการค้นหา
นงคุฐ
หมายถึง(แบบ) น. หาง. (ป. นงฺคุฏฺ).
โองโขดง
หมายถึง[-ขะโดง] น. ทรงผมของหญิงไทยสมัยโบราณ ซึ่งรวบขึ้นไปเกล้าไว้บนขม่อมเป็นห่วงยาว ๆ โดยมากมีเกี้ยวหรือพวงมาลัยสวม, โซงโขดง ก็ว่า.
โง
หมายถึงก. ยก (ใช้แก่หัว) เช่น โงหัวไม่ขึ้น.
ศิรามพุช
หมายถึงน. หัว. (เทียบ ส. ศิร = หัว + อมฺพุช = บัว, รวมความ = หัวต่างดอกบัว).
ปัญญาแค่หางอึ่ง
หมายถึง(สำ) ว. มีความรู้น้อย, โง่.
ขยุ้ม
หมายถึง[ขะยุ่ม] ก. เอาปลายนิ้วทั้ง ๕ หยิบรวบขึ้นมาเพื่อให้ได้มาก, โดยปริยายใช้ในอาการอย่างนั้น เช่น แมงมุมขยุ้มหลังคา. น. ปริมาณของที่ขยุ้มมาได้ครั้งหนึ่ง ๆ เรียกว่า ขยุ้มหนึ่ง.
หวัว,หวัวร่อ,หวัวเราะ
หมายถึงดู หัว ๑.
จับงูข้างหาง
หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งที่เสี่ยงต่ออันตราย.
หัวชนกำแพง,หัวชนฝา
หมายถึง(สำ) ว. มีลักษณะที่สู้ไม่ยอมถอย.
ชายตา
หมายถึงก. ชำเลือง, ดูทางหางตา.
น้ำดอกไม้เทศ
หมายถึงน. หัวนํ้าหอมทำจากดอกกุหลาบชนิดหนึ่ง.
ดินพอกหางหมู
หมายถึง(สำ) ที่คั่งค้างพอกพูนขึ้นเรื่อย ๆ.