ตัวกรองผลการค้นหา
ทักขิไณยบุคคล
หมายถึง[-ไนยะ-] น. บุคคลผู้ควรรับทักษิณา. (ป.).
อกรณีย์
หมายถึง[อะกะระนี, อะกอระนี] น. กิจที่ไม่ควรทำ. (ป.).
มือเก่า
หมายถึงว. มีความชำนาญหรือชํ่าชองมาก เช่น อย่าประมาทมือเก่านะเจ้าเอ๋ย. (อภัย).
เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า
หมายถึง(สำ) ก. ให้มีความรอบคอบอย่าประมาท เช่นเดียวกับเวลาจะเข้าป่าจะต้องหามีดติดตัวไปด้วย.
เซ็ง
หมายถึงว. ชืด, จืดชืด, หมดรส, (ใช้เรียกสิ่งที่ควรจะบริโภคหรือจัดทำในเวลาหนึ่ง แต่ทิ้งไว้นานเกินควร), หมดความตื่นเต้น.
สิ่งของ
หมายถึงน. วัตถุต่าง ๆ เช่น ก่อนลงจากรถควรตรวจสิ่งของให้ครบถ้วน, ของ หรือ ข้าวของ ก็ว่า.
อาจริยวัตร
หมายถึงน. กิจที่ควรประพฤติต่ออาจารย์. (ป. อาจริยวตฺต).
พจนีย์
หมายถึง[พดจะนี] ว. ควรว่ากล่าว. น. คำติเตียน. (ส.).
กรีฑารมย์
หมายถึงว. เป็นที่ยินดีในกรีฑา เช่น สองท้าวเสมอกัน และควรที่กรีฑารมย์. (สมุทรโฆษ).
ดัดจริต
หมายถึง[-จะหฺริด] ก. แสร้งทำกิริยาหรือวาจาให้เกินควร.
กัลปิต
หมายถึง[กันละปิด] (แบบ) ว. สำเร็จแล้ว; ควรแล้ว; ตัดแล้ว. (ส.; ป. กปฺปิต).
จินตภาพ
หมายถึงน. ภาพที่เกิดจากความนึกคิดหรือที่คิดว่าควรจะเป็นเช่นนั้น, ภาพลักษณ์ ก็ว่า. (อ. image).