ตัวกรองผลการค้นหา
พรรณนาโวหาร
หมายถึงน. สำนวนเขียนที่กล่าวเป็นเรื่องราวอย่างละเอียดเพื่อให้ผู้อ่านนึกเห็นเป็นภาพ.
บัดนั้น
หมายถึงว. คำขึ้นต้นข้อความของบทละคร (ใช้แก่ตัวละครที่ไม่ใช่ตัวเจ้าหรือมิได้เป็นตัวเอกในตอนนั้น ๆ).
บทเจรจา
หมายถึงน. คำที่ตัวละครพูดเป็นร้อยกรองหรือถ้อยคำธรรมดา.
ตัวเอก
หมายถึงน. ผู้ที่มีบทบาทเด่นในเรื่องลิเก ละคร เป็นต้น.
นางเอก
หมายถึงน. ตัวเอกฝ่ายหญิงในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.
เสภารำ
หมายถึงน. เสภาทรงเครื่องที่มีตัวละครออกมารำประกอบการขับ.
สลับฉาก
หมายถึงน. เรียกการแสดงสั้น ๆ ที่คั่นระหว่างการแสดงละครแต่ละฉากเพื่อให้มีเวลาสำหรับเปลี่ยนฉากละครว่า การแสดงสลับฉาก.
ชาตรี
หมายถึง[-ตฺรี] น. ผู้ที่มีศิลปะวิชาอาคมหรือมีฝีไม้ลายมือในการต่อสู้ เช่น ชายชาตรี; ละครต้นแบบของละครรำ เล่นกันเป็นพื้นบ้านทั่วไป มีตัวละครน้อย เดิมเป็นชายล้วน ตัวละครที่ไม่สำคัญมักไม่แต่งตัวยืนเครื่อง กระบวนรำไม่สู้งดงามประณีตนัก เรียกว่า ละครชาตรี; ชื่อเพลงบทละครและเพลงอื่น ๆ ที่มีคำ ชาตรี นำหน้า คือ ชาตรีตะลุง ชาตรีใน. (เงาะป่า; บทแผ่นเสียง; ศกุนตลา).
ถ้อยความ
หมายถึงน. เรื่องราวที่เขียนหรือเรียบเรียง, เรื่องราวที่ฟ้องร้องกัน, มักใช้ในสำนวนว่า เป็นถ้อยเป็นความ.
พระเอก
หมายถึงน. ตัวเอกฝ่ายชายในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.
นาฏศิลป์
หมายถึง[นาดตะสิน] น. ศิลปะแห่งการละครหรือการฟ้อนรำ. (ส.).
พระรอง
หมายถึงน. ตัวรองฝ่ายชายในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.