ผลการค้นหา

กินตามน้ำ

หมายถึง(สำ) ก. รับของสมนาคุณที่เขาเอามาให้โดยไม่ได้เรียกร้อง (มักใช้แก่เจ้าพนักงานผู้มีอำนาจ).

เกี่ยวข้าว

หมายถึงน. เรียกเพลงร้องแก้กันในเวลาเกี่ยวข้าวทำนองเพลงเรือว่า เพลงเกี่ยวข้าว.

ขุนนางใช่พ่อแม่ หินแง่ใช่ตายาย

หมายถึง(สำ) ถ้าไม่ใช่ พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยายของตน ก็ไม่ควรไว้วางใจใคร, ทำนองเดียวกับภาษิตที่ว่า อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน จะจนใจเอง.

แป๊ว

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงแมวร้อง.

กระแต

หมายถึงน. ชื่อเพลงร้อง เดิมเป็นของไทยทางเหนือเรียกว่า กระแตเล็ก, ถ้าทำโหมโรงสำหรับเสภา เรียกว่า กระแตใหญ่.

ผิดคน

หมายถึงว. ไม่ใช่คนที่ตนมุ่งประสงค์, ไม่ใช่คนที่ต้องการ, เช่น ถามผิดคน.

เสียงหลง

หมายถึงน. เสียงที่แผดดังผิดปรกติ เช่น เธอตกใจร้องจนเสียงหลง; เสียงที่ผิดระดับเสียงดนตรี เช่น เขาเป็นนักร้องไม่ได้ เพราะร้องเสียงหลงอยู่เสมอ.

ร่าย

หมายถึงน. ชื่อคำประพันธ์ประเภทร้อยกรองแบบหนึ่ง เช่น ร่ายยาว ร่ายสุภาพ ร่ายดั้น ร่ายโบราณ; ทำนองร้องอย่างหนึ่งของละครรำ เรียกว่า ร้องร่าย.

ต้นบท

หมายถึงน. คนบอกบทให้คนรำรู้ว่าจะรำอย่างไร หรือให้คนร้องรู้ว่าจะร้องอย่างไร.

อายุความ

หมายถึง(กฎ) น. ระยะเวลาที่กฎหมายกำหนดให้ใช้สิทธิเรียกร้อง บังคับฟ้อง หรือร้องทุกข์.

เอาหูไปนา เอาตาไปไร่

หมายถึง(สำ) ก. แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่สนใจ.

หวีด

หมายถึงน. เครื่องสำหรับใช้เป่าให้มีเสียงดังเช่นนั้น เรียกว่า นกหวีด. ว. มีเสียงร้องดังเช่นนั้น โดยมากเป็นเสียงผู้หญิง.