ผลการค้นหา

อวมงคล

หมายถึง[อะวะมงคน] ว. ที่มิใช่มงคล, เรียกงานทำบุญเกี่ยวกับการศพว่า งานอวมงคล. (ป.).

มตกภัต

หมายถึง[มะตะกะพัด] น. ข้าวที่ทำบุญอุทิศให้คนตาย. (ป. มตกภตฺต).

ทาสทาน

หมายถึง[ทาดสะ-] น. ทานอย่างเลว คือ อาการที่โยนให้หรือให้โดยไม่เต็มใจ. (ป., ส.).

สัมมัปธาน

หมายถึง[สำมับปะทาน] น. ความเพียรที่ตั้งไว้ชอบ. (ป. สมฺมปฺปธาน; ส. สมฺยกฺปฺรธาน).

ทักขิณา

หมายถึงน. ทักษิณา, ทานเพื่อผลอันเจริญ; ขวา, ทิศใต้. (ป.; ส. ทกฺษิณา).

เรือพระประเทียบ

หมายถึงน. เรือหลวงจัดเป็นที่ประทับของเจ้านายฝ่ายในหรือพระราชทานเป็นยานพาหนะของสมเด็จพระสังฆราช.

ชิงเปรต

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. แย่งเครื่องเซ่นสรวงวิญญาณบรรพบุรุษหรือผู้ที่ตายไปแล้ว ซึ่งเรียกว่า “เปรต” ในงานทำบุญวันสารท เมื่อเสร็จพิธีเซ่นแล้ว ถือว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นมงคล. น. เรียกงานพิธีทำบุญวันสารทว่า พิธีชิงเปรต.

ศารท

หมายถึง[สาด] ว. เกี่ยวกับหรือเกิดในฤดูใบไม้ร่วง; เทศกาลทำบุญสิ้นเดือน ๑๐. (ส.; ป. สารท).

อภิลักขิตสมัย

หมายถึงน. เวลาที่กำหนดไว้, วันกำหนด, (มักนิยมใช้แก่วันทำบุญคล้ายวันเกิดหรือวันทำพิธีประจำปี).

ศราทธพรต

หมายถึง[สาดทะพฺรด] น. พิธีทำบุญให้แก่ญาติผู้ล่วงลับไปแล้ว. (ส. ศฺราทฺธ + วฺรต).

ออกญา

หมายถึงน. บรรดาศักดิ์ชั้นสูงที่พระราชทานในสมัยอยุธยา สูงกว่าออกพระ เข้าใจว่ามาจากเขมร.

อภิลักขิตกาล

หมายถึงน. เวลาที่กำหนดไว้, วันกำหนด, (มักนิยมใช้แก่วันทำบุญคล้ายวันเกิดหรือวันทำพิธีประจำปี).