ผลการค้นหา

เหย่อย

หมายถึง[เหฺย่ย] น. การเล่นเพลงพื้นบ้านอย่างหนึ่งของไทย ผู้เล่นร้องกลอนสดและรำประกอบ ภายหลังมีกลองยาวประกอบด้วย มักเล่นในบางเทศกาลเช่นฤดูเกี่ยวข้าว.

อีแก่กินน้ำ

หมายถึงน. ชื่อการเล่นไพ่อย่างหนึ่ง. ไพ่อีแก่

ของขบเคี้ยว

หมายถึงน. ของกินเล่นที่ไม่เจตนากินให้อิ่ม.

ตีผี

หมายถึงน. วิธีเล่นการพนันบิลเลียดชนิดหนึ่ง.

วาทิน

หมายถึงน. คนเล่นดนตรี. (ดู วาที).

อีตัว

หมายถึงน. เบี้ยใช้ทอยในการเล่นบางอย่างเช่นต้องเต.

โป่

หมายถึงก. อยู่ข้างหลังที่สุด (ใช้พูดในการเล่นเช่นหยอดหลุม).

ปี๋

หมายถึงน. การเล่นพนันงวดหนึ่ง คือ เฉ่งเงินกันเมื่อหมดเบี้ยครั้งหนึ่ง (มักใช้แก่การเล่นไพ่ไทย).

ผีถ้วยแก้ว

หมายถึงน. เรียกการเล่นทรงเจ้าเข้าผีวิธีหนึ่ง โดยผู้เล่นเอานิ้วแตะที่ถ้วยแก้วแล้วถ้วยแก้วจะเคลื่อนไปตามตัวอักษรต่าง ๆ ให้ผู้เล่นอ่านเอาความได้.

ทั้ง ทั้ง,ทั้ง...ทั้ง

หมายถึงว. ด้วย เช่น ทั้งกินทั้งเล่น คือ กินด้วยเล่นด้วย ให้ทั้งข้าวทั้งเงิน คือ ให้ข้าวด้วยเงินด้วย. สัน. และ เช่น ทั้งภูเก็ตทั้งเชียงใหม่ล้วนน่าเที่ยว.

อี

หมายถึงน. คำประกอบหน้าชื่อการเล่นบางอย่าง เช่น อีตัก อีขีดอีเขียน; คำประกอบหน้าชื่อท่าในการเล่นบางอย่าง เช่น อีงุ้ม อีเข่า ในการเล่นสะบ้า อีรวบ อีกาเข้ารัง ในการเล่นหมากเก็บ.

ของเล่น

หมายถึงน. ของสำหรับเด็กเล่นเพื่อให้สนุกหรือเพลิดเพลิน.