ตัวกรองผลการค้นหา
ตบเท้า
หมายถึงก. อาการเดินกระแทกตีนกับพื้นแรง ๆ ของทหารหรือตำรวจเป็นต้น เรียกว่า เดินตบเท้า.
บริกรม
หมายถึง[บอริกฺรม] (แบบ) ก. เดินไป, ผ่านไป, พ้นไป, จากไป. (ส. ปริกฺรม).
สะเทิน
หมายถึงก. ไหว, โคลง, เช่น ช้างตัวนี้เดินไม่สะเทิน.
ลุกลี้ลุกลน
หมายถึงว. เร่งรีบอย่างไม่เป็นระเบียบ เช่น เขามีกิริยาลุกลี้ลุกลน เดินลุกลี้ลุกลน.
เลียม
หมายถึงก. เล็ม; แอบเข้ามา, เลียบ, เดินเลาะ; ทาบทาม.
ตาทัพ
หมายถึงน. ทางที่กองทัพเดิน ซึ่งเปรียบด้วยตาหรือแต้มหมากรุก.
ร่ายรำ
หมายถึงก. เดินหรือจับระบำไปตามจังหวะดนตรีของละครรำ.
ลักตา
หมายถึงว. อาการที่จงใจลักเดินตัวหมากรุกให้ผิดตาเพื่อเอาเปรียบคู่ต่อสู้ ในคำว่า เดินลักตา.
วนเวียน
หมายถึงก. วนไปวนมา, กลับไปกลับมา, เช่น เดินวนเวียนอยู่ระหว่างบ้านกับตลาด กระเป๋าสตางค์หล่นหายเดินวนเวียนหาอยู่หลายรอบ.
เมื่อยล้า
หมายถึงก. อาการที่เมื่อยมากทำให้เดินเคลื่อนไหวได้ช้าลง.
โขยก
หมายถึง[ขะโหฺยก] ก. เดินหรือวิ่งด้วยอาการคล้ายกระโดด.
กระเตาะกระแตะ
หมายถึงว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินกระเตาะกระแตะ, เตาะแตะ หรือ เตาะ ๆ แตะ ๆ ก็ว่า; ป้อแป้, ไม่แข็งแรง, มักใช้แก่คนสูงอายุ เช่น คุณทวดเดินกระเตาะกระแตะ.