ผลการค้นหา

สาหัสสากรรจ์

หมายถึงว. แสนสาหัส, ร้ายแรงมาก, คอขาดบาดตาย, เช่น ได้รับทุกข์ทรมานอย่างสาหัสสากรรจ์, โดยปริยายหมายความว่า ลำบากยิ่ง เช่น ทางนี้ทุรกันดารสาหัสสากรรจ์ บุกป่าฝ่าดงอย่างสาหัสสากรรจ์.

หาย

หมายถึงก. สูญ, หาไม่พบ, ไม่ปรากฏ, หมด, สิ้น, พ้นจากการเจ็บป่วย.

ลมเพลมพัด

หมายถึงน. อาการที่เจ็บป่วยโดยไม่รู้สาเหตุ มักเข้าใจกันว่าถูกกระทำ.

กระหม่อมบาง

หมายถึง(สำ) ว. เจ็บป่วยง่าย เช่น เขาเป็นคนกระหม่อมบาง ถูกนํ้าค้างหน่อยก็เป็นหวัด, ขม่อมบาง ก็ว่า.

ระลุง

หมายถึงก. ใจห่วงถึง, เป็นทุกข์ถึง, ระลวง ก็ใช้.

วิโรค

หมายถึงว. ไม่เจ็บไข้, ปราศจากโรค. (ป.).

ตกขาว

หมายถึงน. โรคระดูขาว, มุตกิด ก็เรียก.

อายุรแพทย์,อายุรเวช

หมายถึงน. หมอรักษาโรคทางยา.

เกลี่ยวดำ

หมายถึง[เกฺลี่ยว-] น. โรคเปลี่ยวดำ.

สงสารทุกข์

หมายถึงน. ทุกข์ที่ต้องเวียนว่ายตายเกิด.

อาพาธ

หมายถึง[-พาด] ก. เจ็บป่วย (ใช้แก่ภิกษุสามเณร). (ป., ส.).

แสลง

หมายถึง[สะแหฺลง] ว. ไม่ถูกกับโรค เช่น แสลงโรค, ขัด เช่น แสลงหู แสลงตา.