ผลการค้นหา

เหม่,เหม่ ๆ

หมายถึง[เหฺม่] (กลอน) อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความโกรธเพื่อขู่หรือตวาด, อุเหม่ ก็ว่า. ว. เสียงดังเช่นนั้น แสดงความโกรธ.

แยกเขี้ยว

หมายถึงก. เผยอริมฝีปากให้เห็นเขี้ยวด้วยอาการโกรธหรือขู่ เช่น เสือแยกเขี้ยว, (ปาก) โดยปริยายหมายถึงพูดด้วยความโกรธหรือขู่.

บึ้งตึง

หมายถึงว. อาการที่หน้าบึ้งเพราะโกรธหรือไม่พอใจเป็นต้น.

ขุ่นเคือง

หมายถึงก. โกรธกรุ่น ๆ อยู่ในใจ, เคืองขุ่น ก็ว่า.

ฟัดเฟียด

หมายถึงว. กระฟัดกระเฟียด, อาการที่ทำโกรธสะบัดกระฟัดกระเฟียด.

เลือดขึ้นหน้า

หมายถึง(สำ) ก. โกรธมากจนหน้าแดง, โมโห.

ขัดใจ

หมายถึงก. โกรธเพราะทำไม่ถูกใจ, ไม่ยอมให้ทำตามใจ.

ชิ,ชิชะ,ชิชิ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.

ดาลโทสะ

หมายถึงก. บังเกิดความโกรธถึงขนาด, ลุแก่โทสะ.

แปร๋,แปร๋แปร้น

หมายถึงว. เสียงดังแหลมอย่างเสียงช้างร้องเมื่อโกรธหรือตกใจ, แปร้นแปร๋ ก็ว่า.

กระแทกกระทั้น

หมายถึงว. กระแทกเสียงหรือกระแทกสิ่งของให้รู้ว่าไม่พอใจหรือโกรธ.

กรี๊ด

หมายถึงว. อาการที่เปล่งเสียงร้องดังเช่นนั้นด้วยความตกใจหรือโกรธเป็นต้น.