ผลการค้นหา

น้ำเงี้ยว

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง ใช้หมูสับผัดกับเครื่องแกงมีหอม กระเทียม ตะไคร้ พริกแห้ง ถั่วเน่า เป็นต้น ต้มกับน้ำต้มกระดูกหมู ใส่ดอกงิ้ว มะเขือเทศ เลือดหมู น้ำแกงมีรสเค็ม เผ็ดน้อย กินกับขนมจีน.

น้ำหนอง

หมายถึงน. น้ำเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้นที่กลัดอยู่ตามแผลและฝี, หนอง ก็ว่า.

น้ำสาบาน

หมายถึงน. น้ำศักดิ์สิทธิ์ เช่นน้ำพระพุทธมนต์ น้ำเทพมนตร์ หรือสุราผสมเลือดที่ผู้ร่วมสาบานกรีดให้หยดลงแล้วดื่มประกอบกับคำปฏิญาณ เช่น พี่น้องร่วมน้ำสาบาน เพื่อนร่วมน้ำสาบาน.

ตระการ

หมายถึง[ตฺระ-] ว. งาม; ประหลาด, แปลก ๆ; หลาก, มีต่าง ๆ.

พระพิมพ์

หมายถึงน. พระเครื่องที่สร้างขึ้นตามแบบแม่พิมพ์.

สะพานเบี่ยง

หมายถึงน. สะพานที่สร้างขึ้นใช้ชั่วคราวโดยเบี่ยงจากสะพานที่กำลังสร้างหรือซ่อมอยู่.

น้ำขุ่นไว้ใน น้ำใสไว้นอก

หมายถึง(สำ) แม้จะไม่พอใจก็ยังแสดงสีหน้ายิ้มแย้ม.

แม่พระคงคา

หมายถึงน. เทพธิดาประจำน้ำ, เจ้าแม่แห่งน้ำ.

ลังกา

หมายถึงน. ชื่อเกาะแห่งหนึ่งอยู่ทางใต้ของประเทศอินเดีย.

ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด

หมายถึง(สำ) ว. มีความรู้มากแต่ไม่รู้จักใช้ความรู้ให้เป็นประโยชน์.

ปล่อยเกาะ

หมายถึงก. เนรเทศให้ไปอยู่เกาะ; โดยปริยายหมายความว่า ไม่เอาเป็นธุระ.

จมูกวัว

หมายถึงน. ท่อที่ต่อจากสูบไปเป่าเปลวไฟไปท่วมเบ้า.