ค้นเจอ 435 รายการ

อารยัน

หมายถึงน. ชื่อชนชาติหนึ่งซึ่งเป็นต้นเค้าของชาวอินเดียบางพวก ชาวอิหร่าน และชาวยุโรปบางพวก, อริยกะ ก็ว่า.

ก๊ก

หมายถึงน. พวก, หมู่, เหล่า, โดยปรกติมักใช้เข้าคู่กันว่า เป็นก๊กเป็นพวก เป็นก๊กเป็นหมู่ เป็นก๊กเป็นเหล่า. (จ. ว่า ประเทศ).

ถือผิว

หมายถึงก. ถือว่าเป็นคนละเชื้อชาติ (โดยเฉพาะใช้แก่พวกผิวขาวที่มีความรู้สึกรังเกียจพวกผิวดำ).

อีก้อ

หมายถึงน. ชนชาวเขาพวกหนึ่ง ในตระกูลทิเบต-พม่า มีอยู่ทางแถบเหนือของประเทศไทย คล้ายพวกมูเซอ, ก้อ ก็เรียก.

สมุหนาม

หมายถึง(ไว) น. คำนามที่บอกลักษณะของคน สัตว์ และสิ่งของที่รวมกันอยู่เป็นหมวด เป็นหมู่ เป็นพวก เช่น กอง หมู่ คณะ ฝูง พวก.

กินแถว

หมายถึงก. เอาตัวหมากออกจากกระดานตลอดทั้งแถว (ใช้เฉพาะการเล่นหมากแยก). ว. กระทบกระเทือนทุกคนในพวกนั้น, ถูกลงโทษทุกคนในพวกนั้น.

เบรียน

หมายถึง[บะเรียน] (โบ) ก. ให้เรียน, สอน, เช่น อาจเบรียนภิกษุสงฆ์ทั้งหลาย. (จารึกสยาม).

โลโล,โลโล้

หมายถึงน. ชนชาวเขาพวกหนึ่งอยู่ทางแถบใต้ของประเทศจีน.

วณิชชากร

หมายถึงน. ผู้ทำการค้าขาย, พวกพ่อค้า. (ป.).

มุโขโลกนะ

หมายถึง[-โลกะนะ] ว. เห็นแก่หน้า, เห็นแก่พวก, เช่น เขาเป็นคนมุโขโลกนะ. (ป.).

ลื้อ

หมายถึงน. ไทยพวกหนึ่งอยู่ในแคว้นสิบสองปันนา.

ปีนเกลียว

หมายถึงว. มีความเห็นไม่ลงรอยกัน, ขัดแย้งกัน, แตกพวกหรือไม่ถูกกัน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ